Restauratie Rutgers Volvo PV 544 sport uit 1962

Hee Tom,

Dank wederom voor de mooie woorden en de aanmoedigingen, dat is erg leuk om te horen! Ook mooi om te zien dat jullie (ook Peter en Rik) mijn project volgen. Ik zal weer wat regelmatiger proberen te posten.

Voor nu dank voor de leuke reacties, ook aan alle anderen die dit volgen, en een fijne jaarwisseling alvast! Ik ben benieuwd hoe ver ik dit project ga weten te schoppen in het nieuwe jaar. 

Rutger. 

Een heel kleine update dit keer. Het hoekje van de vorige foto's zit er nu in. Het gaat niet snel, maar het gaat wel! 

Hier het overdreven precies gemaakte inzetstukje voor iets wat natuurlijk nooit meer iemand ziet, omdat het voor altijd achter matten verdwijnt, maar het gaat om het gevoel natuurlijk. 

 

En na het lassen ben ik los gegaan op het afbramen. De laatste stukjes kan ik pas af lassen als de tijdelijke versteviging uit de weg is. 

 

Vervolgens kwam ik er achter dat mij net nieuw gemaakte binnendorpel nog niet helemaal doet wat hij moet doen. Ik heb het oude stukje plaatwerk dat nog aansluit op de bestaande bocht die in de deurstijl zit in deze nieuwe binnendorpel gelast, maar ik ben er achter gekomen dat de dorpel dan iets te hoog komt te zitten. Ik zal het oude stukje plaatwerk dus weer moeten uitslijpen en dat opnieuw in de nieuwe binnendorpel moeten lassen. Ik wil voor de juiste positionering van de binnendorpel, en later de buitendorpen, de deur eerst even in de opening hangen, zodat ik overal de juiste kier krijg. Omdat de hele zijkant is opengewerkt is de A-stijl echter vrij slap geworden. Daar heb ik nu tijdelijk een paar verstevigingen in gelast, zodat deze solide genoeg is om de deur in te hangen. 

 

 

Zoals gezegd is er niet veel zichtbaars gebeurd, maar ik ben een boel aan het meten en aan het passen geweest. Dat deel van het werk zie je natuurlijk nooit, en vergeet je zelf ook weer, waardoor je je na een week afvraagt waarom er geen progressie is geweest. Uiteindelijk kost ook vooral het denk- en meetwerk veel tijd. 

Wordt weer vervolgd!



 

Ruther, ik had vroeger een vriend die verwarmingsmonteur was en er moesten bij hem thuis wat leidingen onder de vloer gelegd worden nu die lagen recht dat wil je niet weten.
Ik zei je ziet er later niets meer van, hij zei ik moet niet weten dat die leidingen scheef liggen ik krijg er slapeloze nachten van.
Ook zo'n pietje precies.

m.vr.gr.

Joahn Geers

Hahaha, mooi verhaal. Mijns inziens zegt dat vooral dat zoiemand aandacht en toewijding heeft voor het werk dat hij doet. Als je dat bij alles hebt, wordt het leven lastig, maar als je dat hebt bij de dingen waar je passie voor hebt, waarin je gespecialiseerd bent, of die een deel zijn van wie je bent, dan wijst het volgens mij op een werkwijze die ook doorwerkt in de dingen die later wél zichtbaar zijn. En inderdaad, het gaat mij om het algehele gevoel dat ik heb bij het resultaat; dat ik weet dat ik alles met aandacht en toewijding heb gedaan. Dat ik weet dat het echt een goede auto is en dat hij er niet alleen maar zo uit ziet. 

Dank voor het delen van dit verhaaltje. Hoop dat de beste man goed slaapt .

Bij het zien van dit klassewerk moet ik terugdenken aan mijn oom in de jaren 70. De totaal andere kant van het universum...
Mijn oom had, om door de technische controle te raken, beton gestort in de dorpels van zijn Amazon. Daarna vond hij de auto nogal ' rammelen'  (vreemd toch? )
Ikzelf ben met mijn 6 jaar oude auto begin jaren 80 ook met polyestermatten en plamuur bezig geweest (dat je aan een auto ook kon lassen hield ik toen nog niet voor mogelijk). Ik bezocht toen ook vaak sloperijen (er waren er heel veel in die tijd), deze stonden vol met pareltjes uit het verleden, toen was het gewoon oud ijzer.

Ik denk als ik aan jou een stukje chassis met chassisnummer geef, dat je ook in staat bent om een compleet nieuwe auto errond te bouwen.
Heel leuk om jou verslag te lezen, dank voor het delen!

Mijn vader was ook altijd met polyester bezig auto's hingen met dat spul aan elkaar en dan dacht hij dat het allemaal nog goed was ook wat een tijd
Ik ben toch maar met lassen begonnen leek mij iets steviger.
De laatste keer dat ik polyester heb gebruikt is aan de Honda City van mijn vrouw deze heeft kunstof schermen en de montagerand was weg dus met polyester een niuwe rand er aangemaakt.

m.vr.gr.

Johan Geers

P. Hanot schreef :

Bij het zien van dit klassewerk moet ik terugdenken aan mijn oom in de jaren 70. De totaal andere kant van het universum...
Mijn oom had, om door de technische controle te raken, beton gestort in de dorpels van zijn Amazon. Daarna vond hij de auto nogal ' rammelen'  (vreemd toch? )
Ikzelf ben met mijn 6 jaar oude auto begin jaren 80 ook met polyestermatten en plamuur bezig geweest (dat je aan een auto ook kon lassen hield ik toen nog niet voor mogelijk). Ik bezocht toen ook vaak sloperijen (er waren er heel veel in die tijd), deze stonden vol met pareltjes uit het verleden, toen was het gewoon oud ijzer.

Ik denk als ik aan jou een stukje chassis met chassisnummer geef, dat je ook in staat bent om een compleet nieuwe auto errond te bouwen.

Heel leuk om jou verslag te lezen, dank voor het delen!

Hahaha mooi verhaal Peter. Beton in de dorpels... Creatief was ie wel! En tsja, ik denk ook wel dat het tegenwoordig makkelijker is voor de gemiddelde hobbyist om allerlei gereedschap te kunnen aanschaffen om zelf aan de klus te gaan dan dat was in de 70's en 80's, of zie ik dat verkeerd?

Wat betreft het verhaal met het chassisnummer en de daar omheen te bouwen auto... Ik weet niet of ik een chassisnummer een goed genoege 'basis' zou vinden 😂... Maar als je me vertelde dat het op kenteken en prachtige bak was, zou ik misschien gek genoeg zijn haha. 

Dank voor de complimenten en het grappige verhaal.

Johan Geers schreef :

Mijn vader was ook altijd met polyester bezig auto's hingen met dat spul aan elkaar en dan dacht hij dat het allemaal nog goed was ook wat een tijd
Ik ben toch maar met lassen begonnen leek mij iets steviger.
De laatste keer dat ik polyester heb gebruikt is aan de Honda City van mijn vrouw deze heeft kunstof schermen en de montagerand was weg dus met polyester een niuwe rand er aangemaakt.

m.vr.gr.

Johan Geers
 

Haha, ja die horrorverhalen heb ik ook wel gehoord van restaurateurs die er achter kwamen dat de auto meer polyester en popnagels was dan staal. Hetzelfde geldt voor plamuur natuurlijk...