Mijn Amazon uit begin 61

Wow, mooi! Mooi moment en gaaf beeld die laatste foto.
Wel bijzonder dat jij er dan een echt authentiek Hollandia dak in hebt zitten straks.
Goed dat alle puntjes als oplosbaar aanvoelen.

Hoi Gerben, sluit me aan bij de lofuitingen, afgelopen jaar heb ik ook lopen stoeien met zo'n Hollandia dak.
Wat essentieel is voor het sluitmechaniek is een blokje onder het knietje, die zit gemonteerd op een langwerpig houdertje
Aan iedere kant een, naast de vaste rail.....
Begrijp je wat ik bedoel ?. Zal anders een foto opsturen, maar je bent altijd goed gedocumenteerd bezig.
Wellicht zie je het nog op oude foto's

Lars en Ed, bedankt

En Ed, als je op de tweede foto kijkt (hier onder nog een keer) zie je naast het luik een vies en rafelig stukje ijzer liggen met oranje menie er op. Dat is een stukje van de oude bodem die uit de bak is gekomen. De strip tussen de chromen lopers en de zijkant. Als je goed kijkt zie je de twee gaatjes voor bevestiging van de spoiler en ook dat kleine blokje wat lager waar ooit bij mij vilt in heeft gezeten (oid).


Ik ben zo'n freek die niets weg gooit voor het echt nooit, nooit, nooit meer nodig is (om er dan achter te komen dat ik het verkeerde bewaard heb of het een week later toch nog nodig te hebben :lol: )
Wat ik mis is of kwijt geraakt of heb ik nooit gehad.

Ik zie allemaal andere mensen prachtige updates plaatsen, en alhoewel het niet zo veel was, heb ik dit weekeind ook met een goed gevoel afgesloten, dus ook van mij een update. Aan de lezer om te zeggen of hij ook prachtig is :lol:

Ik had de vorige keer het luik bijna volledig in elkaar gezet, en had dus ook de U-profieltjes met bronzen wieltjes, die de spoiler naar beneden moeten drukken, in mijn handen gehad. Die zien er niet uit. Ze zijn zo zwaar door roest aangetast dat er echt kratertjes in zitten, en bij het afslijpen van de boutjes 25 jaar geleden ( :oops: ja, zo lang moet deze dame al wachten :oops: ) zijn ze niet beter geworden. Dus had ik de vorige keer besloten nieuwe te maken en had een stukje 1,5 mm plaat vast omgezet op de zetbank. Er een U van maken moest thuis op de werkbank. Daar heb ik het blokje van 5x30 mm, dat ik voor de dakrand gebruikt had, samen met een vul plaatje er tegenaan geklemd en in de werkbank gezet. Toen eerst een stukje met de hand om gezet en tenslotte gehamerd. Er moest 7 mm tussen, en het vulplaatje is ook 1,5, dus ik mocht wat extra ruimte houden.


En ik had besloten voor het strak maken de rubbers te monteren. Voor de metalen bevestigingsstrippen aan de zijkant had ik 25 jaar geleden al nieuwe gemaakt, voor de strip aan de voorkant niet. Die heb ik besloten ook te vervangen, want ook die heeft flink onder de roest duivel geleden. Als rubbers gebruik ik simpel 3x30 mm plat rubber profiel op dit moment. Dat moet misschien nog gewijzigd.


Ook het U profieltje heeft zijn definitieve vorm gekregen. Nu alleen de gaatjes en verzonken schroefkopgat nog maken en een nieuw bronzen/messing wieltje draaien en monteren.


Eenmaal volledig gemonteerd ziet het er zo uit. De tape is om twee kleine plaatjes met blokjes op hun plaats te hoeden. Die klemmen het dak vast als de handel in de de gesloten stand staat, maar vallen er nu nog uit wegens gebrek aan vet.


Omdat ik de rubber strip aan de zijkant ook breder dan het dak heb gemaakt, was het plaatsen een gevecht, maar deze keer won ik. En omdat het rubber overal onder de dakrand steekt, en omdat ik de naad voor nog niet mooi genoeg vond (hij wijkt links en rechts ongeveer een millimeter) besloot ik die echt helemaal perfect te maken. Door andere draadjes op dit forum te volgen had ik al besloten om om Debrasel te gebruiken voor het eerste stadium van het strak maken, en nu kon ik dat ook mooi gebruiken om de naad overal exact gelijk te maken. Maar natuurlijk moest het alleen aan het dak blijven zitten, en niet aan het luik of het rubber. En vet wilde ik niet gebruiken. Na wat denken en bijvoorbeeld gladpak of zo te verwerpen, besloot ik dat aluminium folie het best zou werken. Het is in model te brengen, volledig dicht, en als het niet los wilde laten was aluminium in de laag geen probleem. Achteraf kwam het perfect los op een paar kleine plekjes na, maar dat wist ik nu nog niet Dus daarmee het luik en het rubber af gedekt, een kier van net een millimeter gemaakt, en dat vol met Debrasel.


Het lijkt breder op de foto, maar dat is omdat beide zijden rond lopen. de werkelijke kier varieert tussen de 1 en 2 mm.
Door de deuk die bij het lassen rechtsvoor was ontstaan ook op te vullen, kwam daar ook het luik op gelijke hoogte te liggen. Wel wil ik het zelfde (ongeveer) met de naad rechts doen. maar dan moet ik eerst een oplossing voor het plaatsen van het luik met rubbers hebben. Nu was het al geen lolletje, maar als ik het nog strakker maak (lees minder speling om mee te werken) wordt het letterlijk onmogelijk.


Er werd overigens ergens gezegd dat Debrasel na uitharding alleen nog maar mechanisch te bewerken is, maar mijn ervaring is dat het uitstekend met de hand bewerkt kan worden. Het duurt wat langer, en je moet vrij grof schuurpapier gebruiken, maar het gaat zeker. Na de nu overhangende rand, die door de vorm van het luik was ontstaan, terug geschuurd te hebben tot een ronde rand, en nog twee keer het geschuurd, gepast en een nieuwe dunne laag Debrasel er op gezet te hebben, was het tijd voor een dun laagje polyester plamuur.


Helaas was het ook tijd om er voor nu mee op te houden, maar tot nu toe zeer tevreden. De rechter hoek die een probleem leek ligt nu keurig even hoog.


en ook over het geheel gezien ziet het er al best strak, gelijkmatig en symmetrisch uit.


Morgen avond hopelijk verder.

Hoog tijd voor een kleine update.

Als je de laatste foto van de vorige post ziet, liggen de hoeken achter en voor mooi vlak. Helaas bleek dat optisch bedrog. Ik ben begonnen de voor rand echt strak te maken, maar liep al snel tegen een probleem aan. Los uit de hand schuren leverde geen strak maar alleen een glad resultaat. Met een blok werd het strakker, maar omdat er niets recht is aan het dak was ook dat niet de oplossing. Dus heb ik wat anders bedacht. Ik had nog een halve tapijttegel liggen die ik vergeten had naar de stort te brengen, en daar heb ik twee repen met verschillende breedte van gesneden. Dankzij de sterke bitumen rug buigt het licht maar levert het een prachtig strak resultaat.


Aan de linker kant (rechts op de foto) had ik al een prachtige smalle naad die perfect evenwijdig liep. Aan de andere kant was hij te breed naar mijn zin. Dus 6 lagen afplakband er op geplakt om ongeveer een millimeter brede naad te krijgen, en toen het trucje met het aluminium folie en Debrasil herhaald.


Tegen de tijd dat de zijkanten ook mooi strak begonnen te worden, bleek wel dat mijn dak tijdens het lassen veel meer gewerkt had dan zo direct te zien was. Het zijn vaak maar hoogte verschillen van minder dan een millimeter, maar toch.


Wat je ook goed kunt zien is dat de hoek van het luik achter nu opeens veel te laag ligt. En dat was symmetrisch, dus aan beide zijden. Gelukkig zit er flink wat spul in een potje Debrasil, want ook het luik bleek nog flink wat te vlak. Wederom misschien net millimeters op het dikste punt, maar toch. Mijn hoop is dat de metaaldeeltjes die in het spul als vul middel worden gebruikt er voor zorgen dat het een vergelijkbare uitzettingscoëfficiënt heeft als de ondergrond, wat het risico op scheuren en loskomen aanzienlijk zou verminderen. Op de foto hier onder kun je zien dat het luik, en aangezien luik en dak eerst gelijk lagen, dus ook de bak, een flink afwijkende ronding vertonen. Mijn vermoeden is dat het 1960 model Hollandia dak voor Volvo voornamelijk op de 444 en 544 geïnspireerd was, en dat men de licht afwijkende ronding initieel voor lief nam. Ook bij mijn wagen viel het niet op tot ik het echt strak probeerde te maken. Ik heb, toen ik zag dat het luik ronder was dan het dak, een half uur geprobeerd het vlakker te maken door het extreem ver plat te drukken, maar het veerde steeds terug zonder zichtbaar resultaat. Dus uiteindelijk was opvullen de enige optie.


Dus de hoeken, en in mindere mate het luik zelf verder met Debrasil op gevuld, en er toen een afwerk laag polyester plamuur op gezet. Hier nog drie foto's die bedoeld zijn om de lijnen te tonen.






Er zit nog flink wat werk in, maar zoals eerder gezegd, ik denk hier wel wat mee te kunnen.

Beste Gerben, ik had voor mijn Amazone (vier deurs) zelf deurplaten gemaakt en hoe goed je het ook meet of doet eens dat het erin gelast zit begint de sport en dan is plameuren meestal de enigste oplossing.
Op de deur linksvoor na is het bij mij gelukkig meegevallen (links voor zit max 4mm) en ja dan kun je kiezen deurplaat eruit slijpen en op nieuw beginnen of er mee leven.
Ik rijdt er nu al drie jaar mee en nog geen kraakje te bekennen.

Maar ja hier is de temperateur ook wat constanter als in Nederland altijd zo'n 25 tot 35 graden maar als de zon op je deur staat kan hij toch behoorlijk warm worden.
Ik heb hier als plameur Time Out gebruikt een of ander Filippijns merk en als je jezelf aan de instructies van de pot houdt werkt dat spul goed.
Nu is het strak zetten van de auto door een spuiter gedaan en dat heb ik goed gevolgd.

Des al niet te min mooi project en veel success er mee.

Johan Geers

Wat laat, maar bedankt Johan. H
et dak is nu strak, met een keurige naad, maar de hoeveelheid plamuur die daar voor nodig was is iets wat me absoluut niet lekker zit. Het probleem is alleen dat ik, als ik het wel goed wil krijgen, niet alleen alles er weer af en uit moet halen, maar dat ik effectief ook een nieuwe bak voor het open dak moet maken. De rondingen kloppen gewoon niet met die van een Amazon. In het midden zit amper tot geen plamuur, maar de hoeken van het dak en het luik zijn alle acht zo'n 4 tot 6 mm opgehoogd.
Ik denk er nog over na, maar er zit verder geen gram plamuur aan de wagen, dus ik vermoed dat ik eigenlijk al weet wat ik zal besluiten. :oops:

Hoe dan ook, terwijl ik in mijn winter/opendak depressie zat had ik besloten aan het front te werken. Ik begon met een klus die me de vorige keer niet lukte. Een nieuw D-vormig paneeltje maken voor achter in het B16 front. Maar ten eerste was de linker kant zo slecht dat ik dat deeltje nooit opnieuw wilde gebruiken, en ten tweede had ik inmiddels flink wat meer ervaring met het kloppen van metaal, dus de stoute schoenen aan getrokken en het opnieuw geprobeerd. En dat lukte verrassend goed. Niet alleen werd de rand keurig maar ook het verdiepte binnendeel werd best netjes.


De slechte linkerkant van het front

Nu had ik bij de rechter kant een fout gemaakt. Ik had het de binnenkant opnieuw gemaakt zonder ondertussen uitputtend te controleren op de wagen zelf. Zonder dat ik het gezien had was die oude en gelaste D daar daarbij ongeveer 2 graden gedraaid. Niet genoeg om problemen te veroorzaken, maar voldoende om een steeds verder wijkende kier te vormen. maar nu ik wist dat ik die D, die ook rechts verre van net en ongeschonden was, kon namaken, besloot ik het binnenwerk opnieuw te maken. Dus een tweede plaatje geknipt


Het goed gelukte D deeltje en een nieuw plaatje.

En toen de rand omgezet. Het ijzer in stuiken gaat vrij goed, maar op een bepaald moment begon het toch weer te buigen in plaats van in te stuiken. En zulke schulprandjes krijg je op een houten mal nooit glad door verder te hameren.


Dus het ding uit de mal gehaald en de rand weer mooi recht geklopt op mijn aambeeldje, en dan weer in de mal.


Hij week nu wel weer wat meer, maar omdat het weer recht was ging het weer verder in stuiken fantastisch.




Toen dat klaar was was het tijd om de verdieping er in te maken. Ik wist inmiddels dat dat een uurtje hameren was, maar goed, het werkt therapeutisch zullen we maar zeggen. Iets slaan om het beter te maken. Ik had met een stift een lijn getrokken om iets te hebben om op te richten met het hamertje, en na 14 rondjes steeds 5mm verderop een klap(je) te hebben gegeven was er nog niets te zien, alleen wat beschadigingen van de lijn en je kon het met je vingers voelen. Na nog 20 rondjes was het wel enig zins te zien.


Vooral aan de achterkant, maar nog meer als je hem uit de mal haalde.


Na nog zo'n 40 rondjes was hij klaar. En dikke papieren mallen die ik van de linker kant, die niet door een oude aanrijding vervormd was, gemaakt had, kon ik de gebogen wand knippen. Ik had ergens een hele stapel Nyodinium magneten vandaan, en die kwamen nu perfect van pas om alles los en toch onbeweeglijk in elkaar te zetten. En toen natuurlijk passen, aanpassen, weer passen, tot ik de D durfde vast te lassen.


Met magneten


En met de D vast gelast aan de zijkant.
Aan de voorkant kon het toen nog niet vast gelast, omdat de zijkant vanboven nog in een aantal hoeken omgezet moet.
Alleen toen was het quota bijlagen op, dus in een volgende post verder

Mooie bijdrage weer
Het valt soms niet mee om goede moed te houden maar tof dat je het dak even laat bezinken en in tussentijd wat anders op pakt.

Zat ik zomaar te denken; ik heb nog nooit gezien dat er een English Wheel is dat je over je auto heen en weer trekt.
Beetje zoals een "draagbaar" puntlasapparaat zeg maar.
Je zou misschien je dak plaatselijk kunnen bollen. (heel theoretisch, ben benieuwd of het ook praktisch toepasbaar zou zijn)
Voldoende stijf frame fabriceren dat toch nog licht blijft...........

succes, groet Jan

Ik had bij Rustbusters een starters pakket voor vertinnen gekocht, en op een aantal foto's was al te zien dat ik de las naad onder in het front er mee behandeld had. Maar nu wilde ik ook de naad achter in de D er mee vol laten lopen. Dus zo bedacht, zo gedaan.


Ook had ik, nu het binnenwerk er weer uit was, een idee dat ik op dit forum had opgedaan uitgevoerd. Origineel is de binnenste rand van het gat waar de grill in komt de laatste anderhalve mm een beet omgezet. In een draadje over kelken voor carburateurs had iemand dat gedaan door een groef in een degelijk stuk ijzer te slijpen/zagen, en dat heb ik ook op het front toegepast.


Ook het dubbele plaatwerk bij de bevestiging met het spatbord heb ik met tin vol laten lopen, maar omdat dat een heel dunne en diepe naad is, weet ik niet of dat slim was achteraf. Het potentiële probleem is dat het hechtingsmiddel zo agressief is dat zelfs plastic er spontaan van gaat roesten. Bij de naad in de D was ik er vrij zeker van dat die volledig vol met tin stond en de resten van dat middel aan de buitenkant op het tin zaten, maar bij die veel smallere en diepere naad tussen dubbel plaatwerk aan de zijkant? Ahwel, de tijd zal het leren.


Tenslotte heb ik besloten bij de naad tussen het front en het binnenwerk het net iets anders te doen. De binnenkant van de rand van het front en de buitenkant van de wand op het D paneeltje heb ik los in de tin gezet, en toen goed schoon gemaakt. Tenslotte alles op de wagen, uitrichten en vast lassen. En nu was het tijd voor de boven kant. Om het binnenwerk goed te kunnen verwijderen had ik daar weer een deel weg moeten halen, en nu moest dat weer terug.


En vast gelast en bij geknipt.


Van het volgende deeltje dat hier nog mist heb ik geen foto, maar ook dat ging terug. Nu moest ik alleen nog de strip die aan de schuine kant van de D vast gelast moest en dan aan de auto gebout moest worden. De strip die vorige keer net 2 graden schuin zat. Dus een nieuwe geknipt en er gaten voor proplassen in geboord. In de zink primer gezet. (waarom niet tin? ik weet het eigenlijk niet)


Netjes vast zetten.


en lassen


Toen met schilderstape en lijntjes de harten van de gaten aan gegeven, gaten geboord, af gewerkt.


En tenslotte alles weer vast gezet.


En nu ben ik eindelijk tevreden met die kant van het front. dus door naar de andere kant, maar daar volgt later meer over.

Beste Gerben, heb je er wel eens aan gedacht om in de hoekpunten lipjes te lassen (tijdelijk) het dak zonder mechanisme op de lipjes leggen en dan kijken waar je het dak wat bij moet glooien.
Want opnieuw de bak eruit halen is me ook wat en het lijkt me dat je altijd wel iets aan de vorm kan doen.

In ieder geval een mooi project en aan gereedschap mankeerd het bij jou ook niet.

success

Johan Geers