Nabespreking Sleuteldag Svenska Bildelar 09-05-2015

Al weer even terug van de sleuteldag maar aan een verslag begonnen.

De dag begon vroeg. Wekker gezet om 6:30 en wat denk je, 5:00 al wakker. (of in elk geval, niet meer slapen) Denk je rustig te kunnen beginnen, toch nog wat laat op pad, dus 9:15 kwam ik aanrollen. Er waren al wat mensen en er werd gekletstr met de eigenaar, zijn zonen en onder het genot van een bak koffie. Er waren weinig klussen voor de brug gepland, dus dat maakte de planning makkelijk, elke klus z'n eigen brug. Na de koffie de wagens naar binnen en gaan. Voor Lijntje was de planning het nalopen van de wagen op de apk punten (voornamelijk bodem en rubber inspectie), het nalopen van de speling van de vario en de koppeling en waar nodig bijstellen. Lijntje bleek prima in orde, al werden er twijfels geuit over de voorbalk. (gezocht, assistent voor de reparatie)



De Vario kon beter afgesteld worden, dus die ging van 0.75 naar 1.5mm ruimte en de koppeling bleek met 0.5 net aan nog te kunnen. Bijstellen zou een net te krappe spleet op kunnen leveren, dus maar niet gedaan. (Maar goed ook, er waren geen afstel plaatjes mee) Toen was het redelijk klaar met de geplande klussen. Dus lekker bijkletsen en bij de andere klussen gekeken. Wouter had ene uitlaat te vervangen, Jean-Luc kreeg een veerpootbrug gemonteerd en verder werd een kokende benzine probleem opgelost en werd er druk geklust aan een rechts gestuurde wagen voor de voorbereidingen voor een monster stereo.



Tijdens de werkzaamheden zag het er raar uit, en het stuur aan de verkeerde kant en de bestuurdersstoel voor het stuurwiel. (in de motorruimte) Het blijven rare mensen die Britten.



Ook even buiten gekeken bij de opgestelde collectie van de gastheer. Daar zaten leuke 3'tjes bij, vooral de groep A wagen was erg leuk.

Daarna toch nog wat kleine klusjes aan Lijntje gedaan, carburateur laten afstellen (CO van 0.4 is echt te laag), lampje van de verlichting van het bedieningspaneel van de verwarming vervangen en gekeken of ik kon vinden waarom het rempedaal soms niet helemaal in de ruststand terugkomt. (blijft dan net op de laatste mm hangen, waardoor ie niet remt, maar de remlichten wel branden) Natuurlijk was, zoals altijd bij vage problemen, het euvel niet te reproduceren.

Voor het einde heb ik afscheid genomen, er waren nog meer dingen te doen thuis zoals een huis schilderen, maar niet zonder een familie portret.



Op de rit terug toch nog even gestopt op een parkeerplaats voor een kleine ingreep. Bij het verwijderen van de bediening van de verwarming hadden we 1 kabeltje blijkbaar iets uit de mantel getrokken, waardoor deze niet geheel meer bruikbaar was. Dat was de kabel die de temperatuur regelt. Dat ie niet geheel naar warm kan is niet zo erg, maar met de rit in de zon is niet meer dicht (koud) toch echt wel vervelend. Dat laatste lukt nu weer, maar toch nog een klusje voor later. (leuk)

Foto's volgen later.

Oh, ik ben nog vergeten te melden dat ik een leuke Volvo RAI krant van 1985 heb gekregen met hierin een kort artikel over de 340 RAI specials, incl een prijslijst. Erg leuk om bij de documentatie van de dames te hebben.

Als er namen ontbreken, dan kan dat kloppen, ik ben en blijf slecht met namen, (sorry)

Complimenten voor de gastheer, gastvrouw, de zonen en natuurlijk de techinsche commissie die weer een erg leuke locatie erbij heeft weten te vinden. (en een brandschone werkplek, dat werkt erg prettig)

Aha, dus jij was het die met de lichtgroene 340 bezig was toen ik die
opmerking over de frontbalk maakte. Bij aankomst zag ik een soortgelijke
auto staan, dat moet dus Lijntje of Streepje geweest zijn.

Ik hoop dat je de uitlaat er toch nog goed onder hebt gekregen Wouter.
Het is prijzenswaardig dat je het hele front-onderstel gaat (laten) aanpakken.

En die storing aan de blauwe 3 deurs 340 CVT met 35.000km? Is dat nog goedgekomen?

Hartelijk dank aan Arno Terschegget voor het doneren van de 360 sedan
einddemper. Uitlaat is weer compleet nu.

Dank aan de familie Mulder voor de gastvrije ontvangst en wat een pand!

Die soortgelijke auto was ik waarschijnlijk, stond op het gras aan de weg

Exact dezelfde uitvoering.

Check, gevonden...

Was een geslaagde dag, waar in tegenstelling tot normale sleuteldagen, mij het werk uit handen werd genomen. Waarvoor ik zeer erkentelijk ben! Verder koffie, broodjes en soep. En heel gaaf dat er zoveel mensen nog bezig zijn met die stoffige 300-serie. Hele mooie exemplaren, waar de zwarte 340 diesel met meegespoten bumpers en rood (!) interieur mijn persoonlijke favoriet was. En verlaagd, zodat je medeweggebruikers kan foppen dat je snel bent

Ik had o.a. als klus staan dat de voorruit nu eens eindelijk goed gekit zou worden. Bij het verwijderen van de ruit barstte ie helaas. Heel toevallig als een geluk bij een ongeluk was er nog een nieuwe ruit op voorraad. Bij het monteren is de paravan behandeld, het rubber goed schoongemaakt, gekit en toen gemonteerd. Er waren 3 man mee bezig en ik stond er maar bij met m'n armen over elkaar

Verder heeft Anjo een uur gelast aan mijn veerpoot. Ziet er erg gelikt uit, maar heb hem nog niet kunnen monteren, omdat ik nog nieuwe roestvrijstalen boutjes nodig heb (iets langere).

Ook nog de remmen schoongemaakt en de voorwielen laten balanceren.

Top dagje. Als sleuteladres een hele bijzondere aanwinst! Ook als garage met kennis van 300-serie. En tuning.

de rally auto

Fran?ois;236487 schreef : Ik hoop dat je de uitlaat er toch nog goed onder hebt gekregen Wouter.
Het is prijzenswaardig dat je het hele front-onderstel gaat (laten) aanpakken.

Dank je Fran?ois!

Jazeker, hieronder het hele epistel omtrent onder andere jouw vraag.




Zooooo, wat een dagje was dat me zeg gisteren.

Om maar af te trappen met benoemen van wat een gastvrijheid er tentoongespreid werd, om verlegen van te worden gewoon:

Eigenaar van Svenska Bildelar de heer Gerard Mulder gaf i.v.m met wat perikelen rondom mijn uitlaat aan nog een middendemper te hebben liggen die niet veel later opgehaald werd.

??n van de mannen die ook regelmatig meehelpt in de garage, Herman, welke op enkele handelingen mijnerzijds de uitlaat delen heeft vervangen en daar waar nodig (aftermarket zut) heeft gemodificeerd.

Mevrouw Mulder die zorgde voor de sanitaire voorzieningen en rond het middag uur de inwendige mens kwam versterken door soep en broodjes aan te bieden.

Anjo die me heeft geholpen met een deel van het uitlaat werk en het verhelpen van de schakelstang speling (beide rubbertjes waren nog in prima staat overigens)

En last but not least Steven en Simon die me her en der bij hebben gestaan en eerstgenoemde die daarnaast terloops de verloren gewaande kijkplaatjes schietmachine terug heeft gevonden.

In een woord: TOP!

En; allemaal enorm bedankt, en we zullen het nooit, nooit vergeten (vrij naar Rinus Michels)



Een uitlaat einddemper die vervangen diende te worden dus omdat degene die er al zo'n 6 jaar onder hing zo krokant was als het buitenste laagje van een Dobben kroket.

Alleen blijkt dan ineens dat het laatste stukje pijp van de middendemper ook zeer verre van okselfris is, ehhhhhh muchas problemas?

Nou niet dus want Gerard gaf meteen al te kennen dat hij er met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nog wel eentje had liggen.

Enige 'drawback' was bleek na het ophalen, dat dit er een was van een wat ouder model, en er dus een aanpassing noodzakelijk bleek in de vorm van een ophangbeugeltje dat over gezet moest gaan worden.

Zo gezegd zo gedaan, Herman nam de slijptol ter hand en Gerard heeft het beugeltje op de 'nieuwe' demper gelast.

Ook de einddemper had nog wat metaal massage nodig eer deze weer enigszins fatsoenlijk op zijn plek hing, blijft nu voor mij de klus nog over om een paar nieuwe en vooral wat kleinere ophangrubbers te roggelen en monteren, want bij verkeersdrempels speelt de einddemper nu nog een spel genaamd, verkloppertje, je ziet me niet maar je hoort me wel...

Daarna zoals hierboven ergens in deze woordendiarree al benoemd de schakelstang er onder weg getrokken, althans en dat wil zeggen, nadat we met de nodige moeite de cardanas er onder weg hadden gehaald, die had last van de zogenaamde verlatingsangst, terwijl de relatie met de spietjes op de assen toch al 27 jaar stand hield.

Die meteen dus even gereinigd onder deskundige begeleiding van Herman, en dat niet alleen, ook allerlei materialen en middelen werden aangerukt, om de cardanas wat van de schrik te laten bekomen kreeg hij de nodige TLC in de vorm van een koperborsteltje en daarna een flinke lik Molycote (hopelijk spelt schrijver dezens dat juist)

Met de er daarna vakkundig uit gesloopte schakelstang bleek als enige mis te zijn dat de afstelborgmoer (scrabble anyone?) los zat en de afstelling voor geen meter...nou ok, enkele millimeters, meer klopte.

Terug monteren van de stang was nog geen sinecure in mijn eentje, gelukkig stond Simon me hier en daar bij met wat licht en aanwijzingen.

Dan het spietje er nog juist in monteren....thx Anjo....en hoppaaa dat werkt ook weer naar behoren, de cardanas werd weer herenigd met zijn zielsverwante assen wat al een stuk soepeler ging dankzij een bandenlepel en wederom de handigheid van de technische V300 eindbaas. :yeah:

Ja, zei ik toen: "en nu de schijfafstand nog",.... was iedereen ineens als een donderklap bij heldere hemel vertrokken en stond ik er helemaal alleen voor.

Blij was ik dus wel dat me dat nog wel aardig af gaat zonder hulp, van ca 800? naar 1400? rechts, van ca 1000? naar 1600? links.

CVT gezien, inspectieluikje weer dicht en zakken maar met die handel.

Op de terugweg de wind in de rug en met een vers afgestelde CVT liep de snelheid hier en daar op tot ruim 120 terwijl het opschakelvacu?m gewoon netjes in de witte gebied bleef.

Tot zover alles dus in kannen en kruiken, zelf nog even de laatste tweaks aan de uitlaat uitvoeren en dan op naar de volgende werkzaamheden, want u weet het als mede liefhebber van onze zo teer beminde Volvootjes natuurlijk al lang, zonder de nodige aandacht zal het vroeger of later toch hard bergafwaarts gaan zonder dat je daarbij lekker snel en toch zuinig kunt doorrijden (refererende naar de afdaling vanaf Arnhem richting Apeldoorn over de A50)

Man wat een slap geneuzel weer zeg, waar blijven die foto's nou???

Heuhhh, ehhh hier:

Om te bewijzen dat ik ook heus nog wel iets heb gedaan.



FF een lasje leggen:



Herman die zich in het zweet werkte:



Ladies and gentleman; he's hanging.



Romax en Bosal, hangen tezamen nogal uitgelaten onder het Neerlandsch vehikel.



Om af te sluiten wat sfeerplaatjes:











Tussendoor natuurlijk wat kletserij en koffie, ander drinken en wat shag geconsumeerd (niet te pruimen overigens dat tabak...ow wacht even, de dampen ervan heb ik bronchiaal tot me genomen)

Overigens ook een entree bij dit prachtige bedrijf waar je minimaal U tegen zegt, een verzameling V300's waar je bijna van in een zekere genitaal veneuze toestand geraakt.

Al met al een zeer geslaagde dag waarvan zoals in bovenstaande reacties al te lezen is ik ook hoop dat er een vervolg op komt!