Duett rood-wit

Dit schijnt vaker voor te komen. Je begint met een oldtimer en jaren later moet de stalling leeg, maar is de auto nog lang niet klaar!

Ik heb in 1994 een Duett (1967) via een ‘bemiddelaar’ uit Zweden gekocht. Deels gerestaureerd en vooral in onderdelen (maar helaas ook niet compleet). En dan was de restauratie ook nog zo uitgevoerd, dat het mij handig leek de koets van het chassis te halen.
Ik begon met het stralen en in de epoxy primer zetten van chassis en vooras (zonder aanbouwdelen). De fusee pennen en -bussen waren aan vervanging toe, net als de complete remmen. En toen werd mijn tweede dochter geboren, gingen wij verhuizen (een buitenkans om dan het chassis in de huiskamer een paar keer te verven) en kwam er meer dan 25 jaar niets meer van de restauratie.
Inmiddels zijn mijn kinderen volwassen, is er na nog een verhuizing ruimte om wat meer met auto’s de doen. Tussendoor heb ik wel veel plezier gehad met een 245 kampeerauto (kon toen, was een kleine ingreep en een groot belastingvoordeel op LPG), een 142, een Duett van 1960 waarvan de onderste 20 cm vervangen moesten (deels moeten) worden en de laatste jaren vooral met mijn 145 Express. Toen duidelijk werd dat de stalling (tegenover ons eerste huis) binnen afzienbare tijd niet meer beschikbaar moest ik bedenken wat ik met mijn rood-witte Duett nog wilde doen.
Eerst maar alle papieren verzamelen en informeren of de RDW überhaupt wel een kenteken zou verstrekken bij deze auto. Toen, in 1994, was dit minder streng en ik behoorlijk naïef. Nu blijkt het waarschijnlijk wel te kunnen. Maar daarvoor moet de auto eerst weer één geheel worden en moet ik in aanvulling op de papieren die ik wel heb een buitenlands kenteken en / of een typegoedkeuring van Volvo Nederland hebben. Tijdens Corona kan Volvo Nederland niets voor mij betekenen, maar het kenteken blijkt wel links boven op de ‘Fordondidentitet van mijn Duett te staan.
Alleen chassis (met de achteras er alweer onder) en de kale koets staan nog in de stalling. Van veel onderdelen wist ik dat ze op zolder nummer 1 lagen (ik heb er 3) en delen van de vooras lagen in een kast in de garage. Daarmee ben ik een paar weken geleden begonnen.
De fusee’s, waar ik toen al nieuwe bussen in had gezet en die ook al gehoond waren moesten nu spelingvrij gemonteerd worden. Eerste probleem (en ook de reden dat ik hier ooit mee gestopt ben) was het plaatsen van de shim’s. Dat was ook mijn eerste vraag op het forum. Want of die direct op het lager of verder boven op de ‘vuist’ moesten komen was al niet duidelijk. Voor de verdere montage was het ook handig om op YouTube een video van ‘Amazon Cars’ te bekijken.
De volgende vraag ging over de montage van de vetrubbers tussen de fusee en de bovenste triangel. Uiteindelijk heb ik dit met een overvloed van tie wraps op kunnen lossen (nadat ik de eerste twee vetrubbers te veel had beschadigd).
Verschillende bouten zorgden voor een volgende vraag. Bij de Duett zijn namelijk UNC, UNF en metrische bouten door elkaar gebruikt. En dan ook nog fijne metrische draad (b.v. M10 x 1,0). Daarvoor wilde ik wel graag aan de onderdeel nummers kunnen zien wat voor bout ik moest hebben. Inmiddels is ook dit probleem opgelost. Oude prijslijsten zijn de sleutel tot dit vraagstuk – daarvan heb ik er nu eentje naast mijn onderdelenboek liggen, terwijl ik in eerste instantie veel op het internet heb gezocht … - zucht!
De vooras is (voorlopig nog zonder veren) weer compleet gemonteerd. Nu nog de remmen en de wiellagers.
En dan nog dit: ik begin aan dit verslag natuurlijk ook een beetje als een stok achter de deur (voor mij). Dit eerste bericht (voor de foto's deel 1 en 2) is iets uitvoeriger, maar gaat dan ook over de vorige eeuw!
Groet, Jörg

en hier nog deel 2 van de eerste foto's

Hallo Jörg,

Leuk om te lezen. Al een hele klus geweest en nog een en ander te doen. Succes er mee!
Gaat lukken!
We hebben zelf ook een leuke Duett en ben net begonnen aan de restauratie van mijn eigen allereerste Volvo een 1965 Amazon gekocht in 1978. Nog een hele klus te gaan.
En met oprechte bewondering: ik krijg veel voor elkaar bij mijn vrouw maar een chassis van coating voorzien in de woonkamer gaat mij echt niet lukken. Respect!

Groet, Koen

Beste Koen,

het werd pas lastig toen de ouders van één van de kopers nog even het huis wilden zien toen ik met het chassis in de kamer bezig was.

Maar hier het eerste stukje werk van november:
Fusee pennen, lagers, maar vooral de shim’s. Hier zag ik jaren geleden tegen op. Toen ik hier een paar week geleden aan begon werd mij uit het onderdelenboek niet duidelijk of de shim’s boven het lager of boven de ‘vaste arm’ moesten komen. Een reactie van Willy De Baere (waarvoor dank) op mijn vraag in het forum bracht licht in het duister. In het werkplaatshandboek stond een afbeelding waarop duidelijk werd waar de shim’s horen.
Om te benaderen hoe dik de shim’s samen moesten zijn heb ik een voelermaat gebruikt, en bij die waarde nog een dunne shim toegevoegd. Uiteindelijk bleek dit ook het maximum te zijn.
Maar om de shim’s op hun plek te krijgen, zodat de fusee pen er precies doorheen kan, heb ik een 19 mm messing pen licht geschuurd zodat deze met een klein beetje speling door de gehoonde bussen paste. De bovenkant iets schuin afgeslepen, zodat ik de shim’s hierop kon centreren. Ik had eerder gezien dat dit ook met de oude fusee pennen had gekund, maar die kwam ik pas later weer tegen …
Toen alles op z’n plaats was hoefde ik alleen nog maar voorzichtig (kleinste nylon hamer die ik heb) de nieuwe fusee pen te plaatsen. Alles met de spie fixeren en de pen met de twee vetdoppen onder en boven afsluiten. De constructie met de vet doppen vraagt ook geduld. Slechts één van de vier (van beide fusee’s) was direct redelijk vet-dicht. En zeker de vet doppen aan de bovenzijde zijn niet echt handig bereikbaar. Uiteindelijk is dit natuurlijk wel gelukt. En op één van de foto's is nu ook goed de goede plek van de shim's te zien.

Groet, Jörg

vervolg van november:

Vervolgens moesten de draagarmen aan de fusee. Dat ik de draagarmen ooit had laten poeder coaten was een prima bescherming tegen roest, maar met de kennis van nu had ik de schroefdraad beter iets kunnen beschermen. Kleine roestborstels op de Dremel doen niet genoeg, maar voor iets groters is geen ruimte. En tappen in deze maat heb ik ook niet. Uiteindelijk heb ik een oude (schoon en roestvrij gemaakte) bout gebruikt om de coating te verwijderen – afwisselend met een kraspen en een zakmes.
Het grootste probleem waren echter de twee vetrubbers bij de bovenste draagarm. Het tweede rubber kon ik met geen mogelijkheid op z’n plaats krijgen (in elk geval niet zonder deze flink te beschadigen). Op internet en ook op dit forum kwam ik hiervoor ook geen oplossing tegen. En mij eerste idee, om dan maar de rubbers te vervangen door een iets smaller stuk LPG slang werkte wel, maar was toch niet bruikbaar om het vet op z’n plaats te houden en voor vuil te beschermen. Uiteindelijk heb ik elk rubber met 6 kleine tie raps zo samengebonden, dat ik een platte ring had. En die kon ik met een beetje wrikken wél op z’n plek krijgen.

Groet, Jörg

Jörg, waar een wil is, is een weg.
Wat ik hier (Filippijnen) af en toe niet moet verzinnen om dingen voor elkaar te krijgen is ook ver van het orginele.

succes komt goed


m.vr.gr.


Johan Geers

Beste Jörg,

Ziet er goed uit, wie niet sterk is moet slim zijn én...... uit ervaring: geduld is een schone zaak.
Succes! Hoop je Duett een keer te kunnen bewonderen.

Groet, Koen