Van vader op zoon

Eind 2011 is mijn vader overleden. Hij was een groot volvo fanaat. Er stond dus een 850 voor dagelijks gebruik, en voor de hobby had hij recent een Katterug gekocht. Daarvoor heeft hij zo’n 10 jaar een Amazone Combi gereden.
Rond dezelfde periode wisselde ik van baan en moest mijn leaseauto inleveren. Bij mijn nieuwe (en huidige) baan kreeg ik geen leaseauto en ben dus de 850 gaan gebruiken. Inmiddels ben ik daarmee alweer ruim 40.000 km mee onderweg.
Aanvankelijk was het plan de Katterug te gaan verkopen, echter heb ik begin dit jaar besloten om deze hobby van mijn vader over te nemen. Dus ook lid geworden van de klassiekervereniging, ik was al lid van de 850 club. Voor zover de achtergrond.

Ik ben Jelle Veeninga, 31 jaar, en in het trotse bezit van een PV544 uit 1965 met kenteken DR-14-15. Omdat mijn vader een behoorlijk dossier bij de auto had, weet ik al wel het eea ervan. Zo is de Katterug in 1997 uit Denemarken geïmporteerd. Is er eind 2007 een gereviseerde B18A motor geplaatst. De Katterug is voor zover ik kan beoordelen in een goede staat.

Doel is, naast het plezier van sleutelen en de ritjes, om mee te rijden met de 44V44 Volvo Classics Nordkapp. Ik heb me al ingeschreven. Het aankomende jaar ga ik gebruiken de auto te prepareren. Hiervoor zal ik waarschijnlijk wel een aantal sleuteldagen bezoeken.


Hieronder een paar foto’s.

Mijn deelneming voor het verlies van je vader. Hij zou er vast trots op zijn, dat jij zijn heilige koeien in ere houdt. Grote klasse!

Mijn eerste Amazon kreeg ik van mijn vader - met warme hand gelukkig - toen hij een 140 gekocht had. Dat was in de kwakkelwinter van 1972. Sinds die dag heeft er minstens één Amazon op mijn naam gestaan, vanaf 1983 eigenlijk maar eentje, in 1982 waren het er drie, en dat was te veel van het goede.
Mijn echtgenote had niks met auto's, zelfs niet met de Amazon, totdat zij in de zomer van 2011 tijdens de Bottenvikentoer bemerkte dat de Amazon toch een comfortabele reisauto kan zijn, waarmee je moeiteloos vele honderden kilometers per dag kan afleggen, vermits de temperaturen zodanig zijn, dat je geen airco nodig hebt.
Daarin geef ik haar geen ongelijk, als de dag van gisteren herinner ik de dag dat ik 500 km heb afgelegd bij 50º C met de verwarming aan om de motor maximaal te koelen. Die Zweedse kachel deed het overigens prima in de Sahara!
Twee van onze drie dochters hebben de Amazon één keer gereden, telkens toen ik in het hospitaal verbleef. Elk van die ritjes had blikschade als gevolg, door onoplettendheid van medeweggebruiksters.
Mijn Amazon wordt derhalve helaas niet gebruikt door mijn meisjes.
De 945 van hun moeder daarentegen gebruiken zij liever dan onze 3e auto, een Mini Estate uit 1979, die vinden ze toch net iets te primitief...

Je hebt een mooie combinatie, PV en 850. Hou ze in ere en geniet van de mogelijkheden die actief lidmaatschap van VKV je biedt.

Jelle, gecondoleerd en meteen hulde voor jouw voornemen om de volvo-passie levend te houden.

Doet mij denken aan mijn eigen vader die zijn jongensdroom kon invullen om een amazon op te knappen en een bouwval in 1998 kocht. Hij had geen sleutelplek, dus bood ik mijn garage waar hij begon....laswerk en spuiten van de kale auto af...en plots stierf hij in 2000 op 56 jarig leeftijd...oorzaak niet bekend en tot dan gezond..
Mijn moeder vroeg na een jaar wat ik ermee ging doen maar ik liet weten dat die auto niet van mij was..."Of ga je hem af maken?" vroeg ze en ik zei zonder te denken ja....
Alle boeken besteld, doorgelezen, lidmaatschap van de vereniging mocht bij wijze van uitzondering op mijn naam komen onder hetzelfde nummer en ik heb er 2 jaar aan gesleuteld voor dat de auto succesvol door de RDW ging....
Tot op de dag van vandaag sleutel en rij ik als eerbetoon om de klus af te maken wat hij niet heeft kunnen doen. En om compleet te zijn prijkt er een foto van hem in zijn jeugdjaren op het dashboard...zo rijdt hij altijd mee

Allereerst gecondoleerd met je pa. Geweldig dat jij de passie in leven houdt. En wat een ontzettend mooie Volvo, ik ben jaloers