VAKANTIE EN OVERLIJDEN

Aanvankelijk zou ik natuurlijk met mijn vriendin naar het jubileum in Soesterberg gaan; dus ik betaalde voor mezelf, omdat ik nog niet zeker wist of ze ook mee wilde; maar onverwachts werd het jubileum overruled door een vakantie, dus wij begin oktober naar Kreta. Een paar dagen na het begin van ‘Kreta’ overleed de moeder van mijn vriendin en werden wij halsoverkop gerepatrieerd (alle lof voor de ANWB-verzekeraars!); de dag van het jubileum viel 2 dgn voor de crematie en dus besloten wij die kans op afleiding alsnog aan te grijpen en vertrokken wij alsnog op de betreffende zaterdag naar de startplaats voor de Sterrit van Regio Midden naar Soesterberg; de opwinding kon niet groter zijn, fijn om de zinnen te kunnen verzetten. Eenmaal daar bleken er veel mensen te staan wachten om naar binnen te mogen, en dat was nog een heel gedoe met een forse papierwinkel die getoond moest worden, ook i.v.m. Corona. Maar mijn vriendin had alles, behalve een kaartje. Ik legde uit aan VKV-bestuurslid 1 (het bestuur bestaat uit 5 leden) wat er de reden van was en dat we een beroerde tijd achter de rug hadden. Maar allengs werd er een ander bestuurslid bijgehaald, die onmiddellijk daadkrachtig optrad: daar kon geen sprake van zijn, ook niet na de opmerking dat er toch vast ook aan afmeldingen waren, i.v.m. ziekte bijvoorbeeld. En hij moest iedereen toch recht in de ogen kunnen kijken? Om de mensen achter ons in de rij niet nog langer te laten wachten, heb ik mijn vriendin een hand gegeven en zijn we vertrokken. Onnodig te zeggen wat de impact van dit gebeuren was. Pijnlijk, uitermate pijnlijk! Ik overweeg nu mijn lidmaatschap op te zeggen. Weet u waarom? Omdat in deze kwestie het verschil duidelijk is geworden tussen besturen en managen, tussen bestuurlijk inlevingsvermogen en bureaukratische regelneverij. Niet helemaal verwonderlijk als je kijkt naar de achtergrond van de bestuursleden: oververtegenwoordiging van techneuten. Maar als je de VKV bestuurt, bestuur je een VERENIGING EN GEEN AUTO. Ik ben ook lid van die vereniging, en was dat met een zekere trots. Maar voor mij is het bestuur van de vereniging hier door de mand gevallen, nogal, en dan formuleer ik het rustig ……
MVG, Rien Lammertink
 

Beste Rien,

Ten eerste: gecondoleerd met het verlies van uw schoonmoeder (althans moeder van uw vriendin).
U heeft overduidelijk een zeer onplezierige dag beleefd afgelopen zondag en het staat u vrij om kritiek te uiten, maar ik vraag mij wel af in hoeverre dit helpt als ik het vanuit constructief oogpunt bekijk.

De jubileumcommissie of een bestuurslid heeft er kennelijk voor gekozen om geen toegang te verlenen omdat uw vriendin geen kaartje had. Ik ga er vanuit dat dit van te voren ook is besproken omdat men natuurlijk wil verkomen dat er mensen aanwezig zijn waar geen rekening mee is gehouden. Of dat terecht is laat ik even in het midden, maar dat moet een afweging zijn geweest. Kennelijk is besloten om geen coulance te hebben.
Gisteren heb ik tijdens de Adviesraad van de vereniging begrepen dat de hele organisatie ontzettend veel voeten in de aarde had en dat de organisatie zijn uiterste best heeft gedaan om het iedereen naar zijn/haar zin te maken. Zeker door bepaalde omstandigheden heeft deze dag voor veel stres gezorgd bij bestuursleden en leden van de jubileumcommissie. Dat zegt verder nog niks over uw voorval, maar is wel belangrijk om mee te wegen.
U spreekt nu het bestuur aan en u twijfelt kennelijk aan het (complete) bestuursvermogen van de bestuursleden op basis van dit incident waarbij u twee bestuursleden (of commissieleden) heeft gesproken. Ik vind dat u het bestuur en de jubileumcommissie daarmee echt mee tekort doet. Het bestuur en commissieleden zullen zeker fouten maken, maar dat betekent niet dat er een compleet gebrek aan bestuursvermogen is van het bestuur. Overigens is er per 10 oktober 2021 een nieuwe voorzitter dus uw opmerking is gericht aan het bestuur onder leiding van de oude voorzitter (althans dat neem ik aan).

Ik stel voor dat u een e-mail stuurt naar het bestuur en de jubileumcommissie en ik hoop dat zij kunnen reageren op dit incident. Mocht dat geen gewenst resultaat opleveren, dan zou ik aanbevelen dat u de eerst aankomende ALV deze mening uit omdat dat de plek is waar het bestuur kan worden aangesproken door de leden. Indien u vindt dat dit de juiste plek is om verdere kritiek te leveren, dan staat dat u vrij, maar nogmaals denk ik niet dat dat voor constructieve oplossingen zorgt.

NB. ik ben zelf geen bestuurslid en ook geen techneut dus ik plaats deze opmerking als mede-lid. Ik hoop dat u snel weer met zekere trots kunt stellen dat u lid bent van deze vereniging.

Stijn

Hallo Rien,

Echt heel vervelend en ik heb aan het antwoord van Stijn niets toe te voegen.

Ik heb zowel de voorzitter als de activiteiten coordinator gevraagd te reageren op deze gebeurtenis.

vr. gr. Cor Kraaijeveld.

Explosief draadje .... toch wil ik proberen om de beide posities naast elkaar te leggen, waar gaat het hier om ?.
Natuurlijk begrijp ik jullie emotionele roll a coster van de afgelopen weken na het overlijden van een naast familielid, rot gevoel ,afscheid nemen, rouwen en veel behoefte aan iets prettigs.

Maar onze vereniging telt zo'n 4000 leden, voor het organiserend team biedt dat veel onzekerheid, vooraf inschrijven biedt maar ten dele zekerheid en wat als er 3000 inschrijvingen zijn ?.
Je zult als bestuur keuzes maken en randvoorwaarde creëren waar het organiserend team zich binnen moet bewegen, deze worden vanuit het verstand genomen kortom dat is rationeel, begrijpelijk en te verdedigen als er narigheid van komt. 
Hier staan emotie en ratio lijnrecht tegenover elkaar.

Een voorbeeld:
Ik mocht even mee helpen met het inparkeren, tot mijn verbazing zag ik tegen 18 uur een combi starten en vertrekken ik hield hem staande, waarom al vertrekken ?.
Het bleek om een collega te gaan en hij vertelde mij dat zijn partner geen kaartje had kunnen bemachtigen, ik vroeg hem even te wachten en ben naar een bestuurslid gelopen met de vraag of we een uitzondering konden maken.
Het antwoord was helder 'nee' en ik bracht hem het teleurstellende bericht, geen probleem kreeg ik als antwoord terug 'we wisten dat we een risico liepen' en ze reden weg.

Wat maakt dat deze meneer dit kon opbrengen ? hij begreep de ratio en had niet de emoties na het overlijden van een dierbare.
Ratio tegenover emotie is over het algemeen een oneerlijke strijd, meestal wint de ratio ... 
Emoties ebben op den duur weg, ik verwacht dat jullie na verloop van tijd zullen opschuiven naar de ratio...... want jullie zijn mens
Ergo: gewoon lid blijven er komen nog veel meer kansen om een evenement mee te maken

 

In navolging op het verhaal van Rien is er door en namens het bestuur een antwoord naar Rien verzonden.

vr. gr. Cor Kraaijeveld.

Vervelend. 
Laat ik het daarbij houden.

Gecondoleerd.

Graag wil ik iedereen die de moeite nam te reageren op mijn bericht hartelijk bedanken. Inmiddels heeft de bestuursvoorzitter, Louis Spaninks, mij een reactie gestuurd, die helder en zeer bevredigend was. Het lijkt me dat we daarmee dit issue kunnen afsluiten.
nogmaals ieder dank voor zijn of haar betrokken reactie, vriendelijke groet, Rien Lammertink

PS: ik heb kunnen besluiten lid te blijven en ben daar ook zelf erg blij mee!

Beste Rien,
Wat fijn om te horen. Dan kan ik niks anders zeggen dan: hopelijk tot snel op een toekomstige activiteit van de club!

Goed te horen Rien.

Ik ben overigens sinds 10 oktober ex. voorzitter.

Tot spoedig bij een activiteit!

Louis