GRONINGEN: VERRASSEND ANDERS
Op de dag van de arbeid, hoe verzin je het, had regio Noord een toerrit georganiseerd in het Groninger land. Tja, wat denk je dan? Groningen, kaal land, niks te zien, niks te beleven. Maar omdat we er nooit komen waren we toch wel nieuwsgierig en wat is er makkelijker en mooier dan met zo’n tocht meerijden. We werden verwelkomd bij café de Gieterij in Heiligerlee door de organisator van de tocht, Helmut Zinauer. Toen wij aankwamen waren de meesten al gearriveerd. Na een welkomstwoordje van Dick Spanjaard werden de papieren uitgedeeld door Helmut en konden we op weg. We kregen nog niet de hele route mee omdat Helmut het leuk vond om ongeveer halverwege nog een stop in te lassen. Daarover straks meer. Via allerlei leuke weggetjes en dorpen (gehuchtjes) reden we door het Groninger land. Zoals in de aanhef al gezegd, verrassend anders. In de buurt van Delfzijl zagen we tegen de dijk een begraafplaats liggen. Toch wel raar, zo op de dijk. Toch maar even stoppen. Blijkt het te gaan om de begraafplaats van het niet meer bestaande dorpje Oterdum. Dit dorpje moest wijken voor de ophoging van de dijken in het kader van het Deltaplan. En dan kom je een paddenstoel tegen waarop dit dorpje staat aangegeven met 2 kruizen. (zie foto) Na deze stop weer verder en kom je door het dorpje Termunterzijl. Is gewoon een toeristische trekpleister aan de Dollard/Eems. En je komt namen tegen van dorpjes/gehuchten waar je nog nooit van gehoord hebt. Om er een paar te noemen: Woldendorp, Biessum, Uitwierde, Losdorp, Garrelsweer, Steendam. Dit zijn zo maar een paar namen die je uit de route haalt, want als je dit zo weer naar voren zou moeten halen, ho maar. Maar na een kleine 50 kilometer gereden te hebben is daar de tussenstop. Restaurant Eemshaven. Ondanks de harde wind konden we toch lekker buiten zitten op het terras. En dan kijk je de kring rond en zie je dat er toch één stel mist. De reactie: oh, zijn verdwaald. Tja, wat moet je daarmee? Gelukkig komt dit stel nog opdagen als we op het punt van vertrekken staan. Omdat op het eindpunt geen verdere plichtplegingen meer zullen zijn bedankt Dick Helmut en zijn vrouw, die er jammer genoeg niet bij is, voor het uitzetten van een geweldig mooie tocht. Helmut krijgt wat mee voor de inwendige mens en een mooie bos bloemen voor zijn vrouw. Het blijft prachtig om over mooie landweggetjes te rijden en door dorpjes te rijden met of zonder rondje om de kerk. Af en toe hebben we onderweg wat problemen gehad met de route, (lag ook aan ons) maar gelukkig hebben we een navigatieapparaat bij ons en dat scheelt een hoop narigheid. Deze geweldige tocht eindigde dit keer bij hotel/restaurant van der Valk in Zuidbroek. Helmut had dit als eindpunt gekozen omdat je van hieruit makkelijk op weg kon naar huis toe. Het ligt nl. pal aan de A7.
Helmut, het was weer geweldig want als je niet bekend bent in dit gebied is het uitermate lastig om een mooie tocht uit te zetten. O ja, als laatste punt. We mochten de tocht weer bestempelen als interregionaal, want er was nog een echtpaar en zoon dat meereed en zij kwamen uit Alkmaar. Het is altijd weer leuk om mensen te mogen begroeten uit andere regio’s.
Zoals uit het bovenstaande blijkt is Groningen een provincie waar het goed wonen en werken is. Ik snap de mensen uit het Westen niet dat ze daar willen blijven wonen in die drukte en gehaaste maatschappij. Hier vind je nog rust en ruimte, heerlijk.
