Klassieke Volvo's in de herfstkleuren
Weet u het nog, in het verslag van de vorige HTTT werden we opgeroepen om massaal Klaas Veneberg te vragen om toch weer een HTTT te organiseren. En u ziet, het heeft geholpen, er is voor de zevende keer een Herfst Tinten Toertocht georganiseerd.
Toen Klaas over zijn hart had gestreken en toch de organisatie voor de HTTT weer oppakte, was het toch nog even spannend want het vaste adres, Tante Sien in Vasse, bleek inmiddels failliet te zijn. Maar gelukkig is er een doorstart gemaakt met een nieuw management en zij bleken ook bereid deze activiteit voort te zetten. En toen uiteindelijk ook nog bleek dat de weergoden hun opdracht goed hadden begrepen en prachtig weer werd voorspeld, waren alle ingrediënten aanwezig voor opnieuw een geweldige tocht.
En zo konden de kerkgangers in het anders zo rustige dorpje Vasse op zondagochtend 23 oktober genieten van een lange stoet klassieke Volvo's die de kerk passeerden op weg naar Tante Sien. Uiteindelijk bleken er meer dan honderd Volvo's een plekje te moeten vinden. Dat dit vlekkeloos verliep is een pluim voor de vrijwillige verkeersregelaars. Bij aankomst is het al leuk om eerst rond te lopen en te zien wat er allemaal staat. De hoofdmoot werd zoals meestal gevormd door Amazons in alle kleuren en uitvoeringen. Maar daarnaast waren er de nodige Kattenruggen en Duetts, een paar 1800's, en een aantal vertegenwoordigers van de 140 en 240 serie, inclusief enkele 164's. En apart opgesteld stonden nog enkele Volvo zijkleppers waaronder een geheel originele taxi, en een prachtig gerestaureerd vrachtwagentje. Dat we de ook aanwezige modernere Volvo's niet allemaal gaan opnoemen moet u ons maar vergeven.
Toen het toch echt tijd werd om naar binnen te gaan, bleek hoeveel animo er voor deze rit was. De zaal zat al behoorlijk vol, maar gelukkig was er nog wel ergens plaats om te genieten van een kop koffie met krentenwegge. En natuurlijk kwamen we weer de nodige bekenden tegen, waar ook even mee moest worden bijgekletst. Minstens even belangrijk! Na een korte toelichting van Klaas kon de rit beginnen. We konden nog niet meteen weg door de stroom andere auto's maar dat was geen enkel bezwaar, het is al genieten om al die klassiekers voorbij te zien snorren. De rit voerde al direct over mooie en rustige wegen door het kenmerkende Twentse landschap met weilanden omzoomd met bomen, en veel karakteristieke boerderijen. En er was gezorgd voor genoeg afwisseling met ruim tijd om een aantal bezienswaardigheden te bekijken of even lekker ergens koffie te gaan drinken of iets te eten. De eerste bezienswaardigheid op de route was het zogenaamde 'Schuivenhuisje', een stuw die het kanaal Almelo - Nordhorn voedt met water uit de rivier de Dinkel. Interessant om te zien hoe dat vroeger ging. Nu wordt het kanaal niet meer gebruikt. Een volgende stop was bij de watermolen van het landgoed Singraven. In een lus van de Dinkel ligt een imposante houtzaagmolen, aangedreven door drie massale waterraderen. Het bezoek aan de molen kon gecombineerd worden met een lunch op het terras van het bijbehorende restaurant, en daar werd goed gebruik van gemaakt.
Dat deze dag niet alleen door Volvo klassiekers werd aangegrepen voor een evenement werd duidelijk toen we achtereenvolgens een motorcross passeerden, een groep Citroën Mehari's, en een groep Microcars, waaronder de karakteristieke Messerschmidt driewielers. Tenslotte werd er ook nog de 'Landgoed Twente Fair' gehouden. Er stond een file van wel vijf kilometer voor de ingang! Gelukkig reden wij er langs, de andere kant op, maar we moesten er niet aan denken onze afslag te missen en dan weer terug te moeten. Wie van bomen hield, kon zich vermaken in het Arboretum met een van de mooiste verzamelingen bomen in Nederland. We zijn er zelf niet aan toe gekomen, maar hadden aan de mooie herfstkleuren langs de weg al genoeg te genieten. Wie al vaker de HTTT heeft meegereden, herinnert zich vast wel de grote uitkijktoren die bijna een vast onderdeel was. Deze keer zat hij niet in de route, maar bij een stopplaats bleek hij op loopafstand te liggen. We konden het niet laten om er toch even te gaan kijken, en we bleken niet de enigen. Het blijft een bijzonder uitzicht tot ver in Duitsland.
Behalve een mooie route voor chauffeur en navigator, was er ook voor gezorgd dat eventuele kinderen (of volwassenen) op de achterbank zich niet hoefden te vervelen. Er was knutselmateriaal, vragen om te beantwoorden, een opdracht om herfstbladeren te verzamelen, en foto's die tijdens de route op volgorde moesten worden gezet. Een foto van een koe, wat moet je daar nou mee, die vind je toch overal? Het bleek een grapje en het antwoord "overal" was natuurlijk goed.
Uiteindelijk was het tijd voor het traditionele stamppot buffet. Wederom zat de zaal bomvol; zie maar eens 240!! mensen in een zaal te krijgen en ook nog op tijd, en genoeg, van een heerlijke stamppot te voorzien. Maar het was uitermate smakelijk en rijkelijk verzorgd en alles liep gesmeerd. Een pluim voor de organisatie en het nieuwe management van Tante Sien! Met een voldaan gevoel, nagenietend van al het moois onderweg, het heerlijke eten, en de sociale contacten ging iedereen uiteindelijk weer naar huis. Het was weer een bijzonder geslaagde editie van de Herfst Tinten Toertocht. Inmiddels een traditie die in ere gehouden moet worden. Dat blijkt ook wel uit de massale opkomst. Daarom waren we ook zo blij om van Klaas te horen: "Tot ziens, tot de volgende keer."
Klaas en Anja Veneberg, en iedereen die meegeholpen heeft, heel erg bedankt voor deze prachtige rit en de perfecte organisatie. En wat ons betreft, zeker "tot de volgende keer!".
Jon Noomen, regio Oost.
De rest van de foto's zijn te bekijken op mijnalbums.nl
