Op zondag 22 oktober was het dan eindelijk zover en kon de 2e jaargang van deV44-HTTT gereden worden. Het aantal deelnemende auto's was 37, slechts 3 auto's minder dan het voorgaande jaar. Dit hadden we niet verwacht, aangezien de meeste opgaven pas de laatste twee weken binnen kwamen.
Bovendien speelde het feit mee dat de landelijke Volvo beurs te Utrecht naar ditzelfde weekend was verplaatst. Voor een aantal mensen zijn twee V44-activiteiten in 1 weekend toch wat te veel. Voor de echte liefhebbers ook weer niet en die waren dan gewoon bij beide aanwezig. Zaterdags naar de beurs en zondags bij ons. Klasse!
De weersvoorspellingen waren voor deze zondag goed. Wel hadden de herfstkleuren wat uitbundiger gemogen, maar dit hadden we als organisatie niet zelf in de hand. Door het aanhoudende mooie zomerweer dit najaar, was de natuur nog niet overal volop aan de herfst toe. In elk geval was het deze zondag uitstekend weer en dat was toch het allerbelangrijkste.
Net als vorig jaar was de ontvangst tussen 10 en 11 uur 's ochtends in Vasse bij Hotel-Restaurant "Tante Sien" met koffie en originele Twentse krentewegge.
Want (Herman Finkers) er is maar 1 weg en da's de krenteweg.
Door vrijwillig aangewezen parkeerwachten werd het parkeren begeleid naar onze eigen speciale plek, achter "Tante Sien".
Na de koffie en het invullen van het inschrijfformulier, werd tegen betaling de route verkregen en gingen de deelnemers op pad. Werkelijk fantastisch mooie Volvo's waren ook dit keer aanwezig en bovendien een afvaardiging van de Oranje Klassieker Vereniging Velp. Dit laatste begint al een aardig goede traditie te worden. Meldingswaardig hierbij is dat 1 van de OKRV-rijders inmiddels al is overgestapt naar het goede merk auto. Wie weet volgen er meer...
De route van exact 100 km. liep net als vorige jaar gedeeltelijk door Twente en gedeeltelijk over het grondgebied van onze oosterburen. Ten opzichte van vorig jaar liep de route voor meer dan 90% over totaal andere wegen. Wel was voor min of meer eenzelfde opzet gekozen door afwisselend stukjes te rijden en daarnaast telkens stops aan te bieden. In ons enthousiasme tijdens het uitzetten van de route, kwamen we er op een gegeven moment achter dat er in feite zoveel moois te zien en beleven valt, dat het onmogelijk was om daadwerkelijk alle aangegeven stops volledig te doen. Er was voor de deelnemers dus een individuele keuze mogelijk van te beleven activiteiten onderweg. Voor elk wat wils zogezegd, hetgeen in de praktijk goed uitpakte.
De eerste stop was de z.g. Bakspieker. Op het erf van de Familie Scholten nabij Brekkelenkamp staat een Bakhoes waar een ca. 300 jaar oude eik dwars door het dak groeit. Normaal is dit op zondag niet toegankelijk voor het publiek, maar in dit speciale geval was voor ons Volvo-enthousiasten geregeld dat boer Scholten toch "Open Bakhoes" hield.
De tweede stop was bij het Lutterzand. Hier nabij het paviljoen met speeltuin, meandert de Dinkel door het Twentse land en vormt hierbij een prachtig natuurlandschap met slingerende zandoevers, waarin de oeverzwaluw nestelt. Naast deze oevers ligt er ook de zg. "Greun 'n Slet", de groene staart aan de overzijde van de Dinkel. Van de korte wandeling hier werd door veel deelnemers genoten.
De derde stop was eigenlijk het klapstuk van de HTTT 2006, Burcht Bad Bentheim.
Gezamenlijk parkeren kon op de speciaal alleen voor ons vrijgehouden (hey, weer dezelfde parkeerwachten ......) parkeerplaats aan de voet van de Burcht. Van daaruit kon een wandeling gemaakt worden door het oude stadje Bad Bentheim en kon ook de Burcht zelf worden bezocht. Ook hier spreken de foto's weer voor zich.
Leuk detail was dat iets verderop een stop gepland was van een club-tourtocht met Messerschmitts, Gogo-mobils en wat andere soortgelijke autotootjes.
De vierde stop lag bovenop de berg in Gildehaus bij de molen. Het uitzicht vanaf hier over de omgeving is eigenlijk geheel niet-Nederlands. Wij krijgen er altijd een vakantiegevoel bij, en dat zo dicht bij huis.
De vijfde en laatst mogelijke stop was Watermolen Singraven bij Denekamp. Mooie omgeving en nu nog mooier door de herfstkleurende beuken. Eigenlijk jammer dat in Vasse het stampottenbuffet al bijna stond opgediend, want ook hier is het altijd heerlijk om nog wat rond te wandelen.
Over het stampottenbuffet gesproken, dit werd opgediend aan het eind van de middag, zo tegen vijven en was perfect voor elkaar. Volop boerenkool-, zuurkool- en wortelstampot met bijbehorend vlees. Ook hier liegen de foto's niet.
Voor de kinderen vond tussentijds de prijsuitreiking plaats voor o.a. de mooiste kleurplaat. Na nog een tijd gezellig bij elkaar te hebben gezeten, gegeten en gedronken, waarbij de nodige sterke verhalen over de dag werden uitgewisseld, togen de deelnemers huiswaarts. Velen met de mededeling dat ze er volgend jaar graag weer bij willen zijn.
Wij hebben een fantastische dag gehad en bedanken alle deelnemers hier nogmaals voor.
Zie ook het album: http://httt.mijnalbums.nl/
Anja en Klaas Veneberg.
Oktober 2006.
