De derde zondag in oktober is een vast punt in de agenda van Regio Oost. Dan wordt de inmiddels niet meer weg te denken en succesvolle klassieker, de Herfsttintentourtocht oftewel de HTTT gereden. Alweer voor de 12e keer! De voortekenen zijn goed, het is verrassend mooi weer, de rit is volledig volgeboekt en de natuur laat zich al van de herfstige kant zien. Alle ingrediënten om er weer een mooi feest van te maken.
Zondag 16 oktober 2016, de inwoners van Vasse weten het zo langzamerhand wel, zo dadelijk komen de klassieke Volvo’s het dorp weer inrijden. En ze hebben gelijk, zo tussen 10 en 11 uur komen er uiteindelijk zo’n honderd Volvo’s de terreinen rond Tante Sien bezetten. Een mooi gezicht, al die Kattenruggen, Duets, Amazons, 1800’s, 140’s en 240’s en hier en daar nog een modernere Volvo.Wij hebben inmiddels onze trouwe Kattenrug er bij staan, lopen wat rond om al dat fraais nog even te bekijken en ondertussen weer de nodige bekenden te spreken. Langzamerhand voelt de club toch als een soort grote familie. En dan richting Tante Sien. Klaas Veneberg heet ons welkom, binnen staat de koffie al klaar met heerlijke krentenweggen. Je bent tenslotte in Twente. Als iedereen voorzien is, neemt Klaas het woord en heet iedereen welkom en legt nog het een en ander uit over de rit. Hij benadrukt nog een keer het karakter van deze rit: vooral genieten van het rijden in de omgeving, niet haasten en rustig de tijd nemen voor een terrasje of de verschillende bezienswaardigheden die in de rit zijn opgenomen. We zullen het advies ter harte nemen.
En dan gaan we rijden. Het duurt even voor we werkelijk op pad zijn, want zoals gewoonlijk komen we weer te veel mensen tegen die ook nog even begroet moeten worden en zo rijden we het bijna lege parkeerveld af. En het begint al meteen goed: heerlijke kleine weggetjes door het mooie Twentse land. Eerst nog in Nederland en dan gaan we al snel een stukje Duitsland in. Het valt op dat er overal nog zo veel ruimte en rust is, heerlijk om te rijden. En het leuke van deze HTTT is ook dat er overal waar je rijdt klassieke Volvo’s te zien zijn. We rijden natuurlijk soms een stuk in een ‘treintje’, maar dan staan er ineens weer auto’s in de berm waar de inzittenden gezellig naar ons zwaaien.
Inmiddels zijn we de Duitse stad Uelsen gepasseerd, we rijden langs een grote speeltuin waar je zomaar in mag, wij hoeven niet meer zo nodig, en wat later komen we langs een openluchtmuseum over de bronstijd. Het is speciaal voor ons op zondag open, en er is duidelijk animo voor, gezien het aantal Volvo’s voor de deur.
We gaan weer verder door boswegen en over glooiende heuvels en dan komen we bij een klassieker binnen de HTTT, de grote uitzichttoren. Die herinneren we ons nog van enkele vorige keren. En natuurlijk moeten we even naar boven. Het is niet helemaal helder, maar toch wel verrassend hoe ver je kunt kijken. En volgens de info bordjes kun je zelfs een heel stuk Nederland in kijken, bijvoorbeeld Emmen op 36 km. En van bovenaf zijn al die geparkeerde Volvo’s natuurlijk ook leuk om te zien.En weer verder gaat de rit, nog steeds vermijden we grote doorgaande wegen en blijven lekker ‘kronkelen’. Langzaam maar zeker gaan we weer richting Nederland, niet dat dat plotseling opvalt, behalve dan aan het aantal verkeersdrempels dat ineens weer op de weg ligt. Ondertussen zijn we ook de Cosmos Sterrenwacht gepasseerd. Hier is ook een planetarium en zijn er exposities. Het is ook de grootste publiekstelescoop van Nederland. Jaren geleden zijn we daar al eens geweest, dus dit laten we aan ons voorbij gaan. Wij rijden door naar Ootmarsum waar we eens even de benen willen strekken en op een terrasje van de zon genieten. We hebben bij de routebeschrijving ook een kaartje van Ootmarsum gekregen en dat blijkt heel handig. De parkeerplaats is goed te vinden, staat al vol met Volvo’s en we wandelen het stadje in. Wij zijn bepaald niet de enigen, het is hier duidelijk toeristisch en met het mooie weer hebben heel veel mensen bedacht hier eens heen te gaan. Geen probleem, het maakt het ook gezellig, al zitten de terrassen wel bomvol. Gelukkig vinden we nog een plaatsje en kunnen we genieten van wat er allemaal op het kerkplein gebeurt. Onder onze ‘mede-terraszitters’ herkennen we al wat clubleden en later zal blijken dat bijna de hele bezetting van het terras deelnam aan de HTTT. In de routebeschrijving is heel zorgzaam aangegeven dat we ongeveer nog 40 minuten nodig hebben om van Ootmarsum naar Tante Sien te gaan. Dat betekent dat we het terras weer moeten verlaten, willen we op tijd aan het stamppotbuffet kunnen aanschuiven.
In een groepje rijden we nog een mooi stuk over hier en daar verlaten veldwegen. We zeiden het al, wat een ruimte is hier nog! En dan is daar weer Vasse en rijden we het parkeerveldje op. Zowaar zijn we deze keer niet de laatsten en is er nog genoeg plaats, maar het loopt al snel vol. Binnen bij Tante Sien schuiven we aan bij wat bekenden, nemen een drankje en kunnen ondertussen kijken naar een projectie van foto’s die vandaag tijdens de rit zijn genomen. En dan is er het sein dat de stamppot klaar staat. Na een tijdje scharen we ons in de rij, het is goed georganiseerd dus het loopt lekker vlot door. En er is genoeg te kiezen, drie soorten stamppot, alle soorten uitjes en augurkjes, spekjes en dergelijke en veel soorten vlees of worst. Bijna een keuze probleem want een bordje is nu eenmaal niet groter. Geen probleem, als straks iedereen heeft gegeten, blijkt er nog zoveel over te zijn dat iedereen minstens nog een portie kan nemen. En dan hebben we het wèl over zon 200 mensen, een prestatie!
Tenslotte is alles gegeten, alles wel gezegd en iedereen gesproken en is het tijd om weer naar huis te gaan. We nemen afscheid van de organisatie, in dit geval Hans Mollema die Klaas nu vervangt omdat die vanwege persoonlijke omstandigheden eerder weg moest. Maakt niet uit, onze dank voor deze mooie dag komt vast wel terecht waar hij thuishoort. Het was weer een feest, een klassieker waar je terecht ieder jaar naar uit kijkt!Klaas, Anja en alle helpers, hartelijk dank en tot volgend jaar!
