Het is inmiddels een mooie traditie geworden om in het najaar een sleuteldag te houden in Elburg bij Garage Jansen. Ook dit jaar is het voor de derde keer zo ver.
Zaterdag 5 oktober 2013 om 10.00 uur. Elburg begint wat op gang te komen, maar bij Garage Jansen gaat de sleuteldag al met enthousiasme van start. De eerste klassieke Volvo's staan al te pronken bij de ingang en er zullen nog vele volgen.
In de loop van de dag is er weer een mooie mix van de bekende modellen: een paar Kattenruggen (444 en 544), diverse Amazons, zowel sedan als combi, een enkele 1800ES, een paar 164's, 140, 240's, het rijtje is aardig compleet. De beschikbare bruggen worden al snel bezet en het sleutelen kan beginnen. Op de ene brug moet een Amazon een nieuwe krukaskeerring krijgen aan de voorkant. Dat betekent om te beginnen al dat de krukas poelie er af moet. Maar die draait mee. Een mogelijkheid is dan om de auto in de versnelling te zetten, maar er wordt iets anders bedacht: een touw wordt om de poelie gewonden en aan één kant vast gemaakt aan het chassis. En dan zodanig dat het touw zich vasttrekt als de poelie gaat meedraaien. Maar zover is het nog niet want de moer zit zo vast dat met het korte handvat van de ratel er geen beweging in te krijgen is. Met een flink verlengstuk kan meer kracht worden gezet, en...ja, daar beweegt het. Helaas... het is de poelie zelf die meedraait, het touw geeft toch niet genoeg houvast. Dan is er nog een andere mogelijkheid: met een paar bouten zit een afdekplaatje bij een opening naar het vliegwiel. Dit plaatje is er zo af en dan kan met een grote schroevendraaier in de tanden van de starterkrans het vliegwiel geblokkeerd worden. Je moet er maar op komen. Als de poelie er af is, is het vervangen van de keerring geen probleem meer.
Op een paar andere plekken worden kleppen gesteld. Van een B18 of B20 weten we het wel, maar nu is er een 164 met B30 6-cilinder. En hoe is daar de volgorde eigenlijk, en de gewenste klepspeling, is dat het zelfde als de viercilinder? Een 'handboek' geeft geen oplossing, het meldt alleen maar hoe de motor uit elkaar moet. En dat is toch iets te veel van het goede voor vandaag. Gelukkig zijn er altijd weer genoeg mensen aanwezig die het wèl weten. En zo worden ook hier de kleppen netjes afgesteld. En vervolgens de ontsteking. Deze 164 gaat weer lekker vertroeteld en gezond naar huis!
Op een andere brug staat de 1800ES. Eens even kijken hoe het eigenlijk met het oliepeil van de versnellingsbak is. Daar is nog niet eerder naar gekeken sedert de aankoop. Zoiets doe je ook bij voorkeur op een brug. De controlestop wordt losgedraaid, er komt geen olie uit. Dan de pink door het gat...er is dan zelfs geen olie te voelen. Dat is niet best. Bijvullen is beslist nodig, maar waarmee? Je wilt tenslotte bijvullen met wat er al in zit, en er is de eeuwige discussie of het nu motorolie moet zijn, i.v.m. de overdrive, of toch klassieke versnellingsbak olie. De vuldop ruikt naar het laatste, maar die is niet meegenomen. De heer Jansen brengt uitkomst. Hij trekt een lade open, rommelt wat tussen allerlei flessen met olie en trekt triomfantelijk een plastic flacon klassieke versnellingsbak olie naar boven. En met enige moeite wordt de flacon leeggeknepen in de bak. Het blijkt later perfect te werken, de overdrive komt weer meteen in. De olie is een cadeautje van de zaak, hartelijk dank!!
Zo wordt er op vele plaatsen gesleuteld, maar daarnaast ook vooral veel gepraat en bij elkaars auto's gekeken. Er staan er genoeg en het is buiten lekker weer, dus het is een plezier om ook daar rond te lopen en bij te praten. De heer Jansen loopt ook gezellig rond en geeft waar nodig raad en hulp. Hij blijkt er zelf ook echt plezier in te hebben.
En dan komt natuurlijk de grote vraag: "zou de traditie voortgezet worden?" We weten nog van de vorige keren dat we op heerlijke vis werden getrakteerd. Maar we hebben mevrouw Jansen nog niet gezien, dus zou het wel...? En ja, daar verschijnt plotseling een gedekte tafel midden in de werkplaats en er worden schalen met kibbelingen en haring neergezet. Mevrouw Jansen had dat te voren allemaal geregeld. Klasse! Zoals de heer Jansen zelf zegt:"een traditie moet je toch in ere houden." De vis staat niet lang op tafel.
Aan het eind van de dag zijn er weer veel klassieke Volvo's vertroeteld en zonodig gerepareerd. Vele oude bekenden hebben kunnen bijpraten en er zijn nieuwe contacten gelegd. Het was zoals altijd hier weer een geweldig geslaagde dag. Met hartelijke dank aan de heer Jansen voor alle hulp en de geweldige gastvrijheid die je hier ervaart.
