Om ca. 10.00 uur zouden we beginnen. Meestal hangen we vlaggen neer om ons als club herkenbaar te maken, maar hiervoor kregen we geen tijd. Zodra we uitgestapt waren kwamen de eerste vragen al van een aantal vroege vogels. Dankzij het mooie weer konden we binnen en buiten het één en ander aan de auto's sleutelen. Garage Scholten ligt midden in het dorp, daardoor kwamen veel mensen even kijken of reden heel langzaam langs de garage. Er kwam zelfs iemand binnen die op weg was naar zijn werk en dacht dat hij zijn oude katterug zag staan, maar dit bleek niet zo te zijn.
Toen de raamsierstrip van Inder Balgowind onderhanden genomen werd moest er wat geïmproviseerd worden met een touwtje, wat net niet goed was natuurlijk. Frans bleek het beste te zijn met het bevestigen van de strippen. Ik moet toegeven dat het werken onder het toeziend oog van een groep leerlingen wel eens lastig kan zijn. Al snel stond er nog een Amazon tegenover, waar ook de voorruit voorzien moest worden van een stripje. In de tussentijd werd binnen een spruitstuk vervangen, olie ververst, getaxeerd, compressie gemeten en diverse wagens afgesteld.
Het was dus een drukte van belang. Het leuke is dan ook dat iedereen elkaar helpt en van advies voorziet. Tussendoor worden er allerlei verhalen aan elkaar verteld en aan omstanders worden de auto's getoond. Eén vader was even langs gekomen met zijn kinderen, hij bleef maar kijken en praten en één van de kinderen maar jengelen "ik vind er niets aan, wanneer gaan we nu, je zou maar even blijven etc.". Ja, vaders en auto's, dat kan best wel even een tijdje duren.
Deze keer waren er ook een aantal 140ers. Een aantal nieuwe gezichten die overal vooraan stonden en honderduit vroegen. Aan het eind van de dag vertelden ze dat ze een hoop hadden geleerd en het erg naar hun zin hadden gehad. Het was een dag van iemand op weg helpen en dan direct door naar de volgende lopen om deze ook even te helpen. Je moet toch nog aardig wat slopen bij een 140 om een chokekabel eruit te halen en te smeren. Ook dit lukte met vereende krachten. Ja, moet je maar niet zeggen dat de kabel wel eens blijft hangen, op dit soort dagen ligt hij er dan ook direct uit.
Bij het bekijken van mijn combi zei iemand "wat hangt je dynamo toch scheef". Leuk hoor, heb je de hele auto gerestaureerd en dan vallen ze over zoiets. Na even aan de onderkant gekeken te hebben bleek er een bout uitgetrild te zijn. Phoei, gelukkig werd het gezien anders kon er een aardige schade uit ontstaan. Even oplossen, hoe kom je aan een Engelse bout die past? Natuurlijk had niemand er één bij zich. Gelukkig paste een bout uit de bevestiging van de stoel, thuis maar even snel definitief oplossen. Zo zie je maar, aan een oude auto blijf je sleutelen.
Om ongeveer half 4 vonden we het welletjes en werden de laatste plakkers gedag gezegd en gingen we allemaal huiswaarts, een aantal van ons moest 's nachts nog mee met de nachtrit. Waaronder ik, maar dat is weer een heel ander verhaal. Als het goed is moet er ook een verhaal daarover in het blad staan.
Rob kreeg later nog een paar bedankjes via de mail binnen, van mensen die het een heel geslaagde dag hadden gevonden.
Regio Oost.René Ruiter
