Meestal is er één sleuteldag in het voorjaar. Maar nu is op verzoek van een aantal leden een tweede sleuteldag ingelast, mede om de auto klaar te maken voor de vakantie. Deze keer worden we gastvrij ontvangen bij garage Nieuwenhuijze in Deventer.Het is een stralende dag, en warm, eigenlijk veel te mooi om in een donkere garage door te brengen, maar toch zijn er al diverse auto’s binnen als we aankomen. Zelf hoeven we niet te sleutelen, dus het wordt rondkijken, bijpraten en zo mogelijk iemand helpen.
Als eerste treffen we een smetteloos witte Amazon met de motorkap open. En vier man er omheen. Snel eens vragen wat daar aan de hand is. “Hij loopt op drie cilinders, de vierde, de achterste doet niet mee bij stationair lopen. Het maakt geen verschil of je de bougiekabel lostrekt, er is dan geen toerenval.” Inderdaad, dan doet hij niet mee. “Heeft hij wel een vonk?” “Ja, hij heeft een vonk, we hebben de compressie gemeten en die is goed, en de andere cilinders doen wel mee dus hij zou ook benzine moeten krijgen.” Tja, dan wordt het interessant. Vervolgens gaat het kleppendeksel er af en worden de kleppen nagekeken. In eerste instantie om vast te stellen dat de nokkenas niet is afgesleten. Dan zou hij wel compressie hebben, maar worden de kleppen niet geopend. Maar ze bewegen wel, dus de nok is niet (helemaal) weg. Of de lichthoogte genoeg is volgens het boekje is, wordt niet verder uitgezocht. De kleppen gaan zichtbaar open, dat is genoeg. Vervolgens wordt de klepspeling opgemeten. Aai, de uitlaatklep van de vierde cilinder zit veel te strak, geen speling te voelen. Deze wordt bijgesteld. De rest heeft voelbare speling en wordt verder niet precies opgemeten. Het kleppendeksel kan er weer op. Tenslotte wordt de ontsteking nog even nagekeken. De puntjes gaan goed open en lijken de goede opening te hebben. Dat wordt later nog even met een contacthoekmeter nagemeten en het klopt.
Dan het grote moment: starten maar! Tatáá, hij loopt weer op vier cilinders. Zou het dan toch door die klep komen. Vreemd want je zou verwachten dat hij dan minder compressie zou hebben, maar blijkbaar zit het dan net op het randje. Zo zie je maar, systematisch alles nalopen heeft zin!
Nu de motorkap toch open is, wordt meteen even gekeken of de carburateurs, dubbele SU’s, genoeg olie in de dempers hebben. Mis, ze zijn beide helemaal leeg. Dat is niet goed, dan gaan de zuigers die de sproeiernaald bedienen te snel heen en weer en kunnen zelfs gaan dansen. Dat verklaart ook de onrustige loop waar de eigenaar het over had. Er is hier niet de juiste olie aanwezig, dus de eigenaar moet thuis nog even aan het werk. Dat moet hij toch al, want we controleren ook nog even de remvloeistof met behulp van een metertje waar een behulpzame monteur van Nieuwenhuijze mee aankomt. Ook hier gaat het niet goed, te veel vocht in de vloeistof, vervangen dus. Als de eigenaar dit thuis aanpakt, is de auto technisch weer in net zo’n goede staat als het uiterlijk. Zo zie je duidelijk het nut van deze sleuteldag.
Op een andere plek wordt ook preventief onderzoek gedaan. Naar de staat van de remmen, deze keer. De 240 op de brug mist zijn wielen al en achter zijn de remblokjes aan één kant er al uit. Alle remmen worden zo nagekeken. De uitkomst: vóór moeten de klauwen compleet vernieuwd worden, achter alleen de zuigers en de rubberen hoesjes. Ook hier staat de eigenaar nog wat werk te wachten. De wielen gaan er weer op, en van drie kanten krijgt de eigenaar de ‘opdracht’ om eerst een paar keer het rempedaal in te trappen voor hij gaat rijden. Omdat de remcilinders terug gedrukt zijn, moet je eerst een aantal keren trappen voor de blokken weer netjes aanliggen en er druk ontstaat. Het zal je maar gebeuren dat je ineens moet remmen en er dan eerst niets gebeurt. Hij voert de ‘opdracht’ dus trouw uit.
Aan de andere kant van de werkplaats staat een mooie groene Amazon te pruttelen met een meetsonde aan de uitlaat. Hier wordt het CO gehalte gemeten. Hij heeft dubbele carburateurs en de eigenaar wil hem nu echt goed afstellen. Thuis kom je een eind maar dit soort apparatuur heb je niet. En het stelt zo een stuk beter af, nu weet je precies wat je doet. De begeleidende monteur van Nieuwenhuijze adviseert om hem niet te mager af te stellen. Dan loopt hij niet meer lekker.
En dan zien we een werkelijk schitterende zwarte P444 op de brug staan. Een blik aan de onderkant, oh wat ziet dat er lekker uit! Schoon en netjes, alles in de lak en de rest in een roestwerend middel. Het valt op dat deze auto niet helemaal origineel is, hij heeft een middenconsole met diverse schakelaars en meters, en onder de motorkap is ook zo het een en ander aangepast. En prachtige lederen stoelen binnenin. Deze auto is aangepast voor het grote werk, er zit dan ook een grote sticker op de zijkant van de Asia trip.
En ondertussen wordt hij minutieus bekeken door iemand met een clipboard. Aha, hij wordt ondertussen getaxeerd. Later vragen we aan de eigenaar of hij tevreden is over de uitkomst van de taxatie. Ja, hij is tevreden en hij komt in ieder geval uit bij zijn aankoopprijs. Dat is mooi, dan verlies je in ieder geval financieel niet als je auto onverhoopt total loss zou zijn. Maar je auto ben je dan wel kwijt, en dat is nog het ergste! Op mijn vraag aan de taxateur of het nu nog uitmaakt dat er allerlei zaken niet origineel meer zijn, zegt hij dat dat niet uitmaakt. Niet positief en ook niet negatief. Het is geen verkoopprijs, maar het gaat er om wat je nodig hebt om een vergelijkbare auto terug te kopen.
En dan, zo aan het begin van de middag, loopt het langzamerhand op het einde. Iedereen heeft zijn klus wel geklaard, de auto’s zijn klaar voor de vakantie of de eigenaar weet wat hij nog moet doen.
We gaan van het mooie weer genieten!
Onze hartelijke dankt voor garage Nieuwenhuijze voor de gastvrijheid en voor de monteurs die ons uiterst behulpzaam adviseerden en zonodig assisteerden. Het was weer een interessante en mooie sleuteldag!
