Al sinds enige jaren gaan wij op vakantie naar Noorwegen omdat dit ons favoriete vakantieland is. Wanneer wij daar dan rondreden met eerst onze 245 en daarna in het Golfje, ging vaak door mijn gedachten, hoe fantastisch het wel niet moest zijn om hier met onze Katterug te kunnen rijden.
Een lang gekoesterde wens, die dit jaar in vervulling is gegaan.
Drie weken lang trokken we, voor het eerst zonder de kids, via de route als aangegeven op het bijgevoegde kaartje in onze Katterug rond.
Uitsluitend via binnenwegen vanuit Aadorp in Twente, door Noord-Duitsland, over de Weser en Elbe, naar Kiel en daar op de boot naar Göteborg. Hier aangekomen uiteraard eerst naar het Volvomuseum. Beslist de moeite waard omdat daar op Volvogebied van oud, maar ook zeer nieuw van alles te zien valt.
Vervolgens door via de zg. "Inlandsvegen", noord-oost richting Varmland en Dalarna, met als uiteindelijke doel in Zweden, het Siljan meer bij de stad Mora. Hier een fantastisch vrije camping gevonden aan het meer in Siljansnas.
Van hieruit was het zo'n 30 km langs het meer rijden naar het plaatsje Rattvik, hetgeen een week lang in de ban was van de Classic Car Week (www.classiccarweek.com).
Ons liefst 2 dagen in Rattvik vergaapt aan de meest fantastische klassiekers die op dit jaarlijkse evenement waren afgekomen. Voor het eerst zelf van nabij vastgesteld dat het model van onze Katterug toch wel heel sterke overeenkomsten vertoont met de Amerikaanse styling van destijds. Na ook zelf de zg. "cruising range" diverse keren te hebben rondgereden, meer dan voldoende blinkend chroom te hebben gezien en met het V8-gedreun nog in de oren, verlieten we Siljan weer. Nu richting noord-west, op naar de Noorse grens.
Via Hamar en bovenlangs de grote hoogvlakte "Hardangervidda", van oost naar west Noorwegen doorkruist tot aan de Sognefjord bij Aurland. Hiermee waren we inmiddels in een totaal ander landschap terechtgekomen. Was Zweden eerst nog vrij vlak en later heuvelachtig. Intussen waren we in het ruige berglandschap van Fjord-Noorwegen beland.
Nu moest de B18 er vaak flink voor werken om via de smalle en steile weggetjes omhoog te komen. Nog maar niet te spreken over de 4 trommelremmetjes die daarna de handen vol hadden om het geheel, inclusief de kampeerspullen en overige bagage, weer veilig beneden te krijgen. Uiteraard waar mogelijk ook weer de uitdaging aangegaan om hoofdwegen (met de saaie tunnels) te mijden en via binnenwegen, zuidwaarts te keren.
Nabij Hjelmeland een week lang gebivakkeerd op onze favoriete stek, bij boerderij "Fossane". Vandaar uit diverse dagtochten ondernomen o.a. naar Stavanger, maar vooral ook lopend de bergen in.
De terugtocht liep via de Nordsjovegen langs de Noorse zuid-west kust naar Kristiansand, hier de boot naar Hanstholm in Denemarken. Via de westkust van Denemarken, wederom Elbe-veer bij Gluckstadt, Weser-veer boven Bremen en uiteindelijk terug in Aadorp.
In totaal 3865 km gereden in 3 weken, zonder enig probleem met een gemiddeld verbruik van 1 op 13,6. Komt nog bij, ongeveer 2 liter olie bijgevuld en ca. een halve liter koelwater. Onderweg talloze reacties gehad op onze Katterug waar we ook kwamen, zelfs in het land van herkomst. Ik heb het idee dat de nog rijdende exemplaren er behoorlijk zijn uitgestorven (je komt ze nauwelijks tegen) en dat juist daardoor de belangstelling voor de onze zo opmerkelijk was. Ik zit er niet ver naast met de stelling van, als we voor elke keer dat de auto onderweg op de foto gezet werd een euro hadden gekregen, de vakantie ons geen cent zou hebben gekost.
Ik weet, onze tocht verbleekt bij de prestatie van degenen die Bant to Beijing hebben gereden, maar ook wij hebben fantastische ervaringen opgedaan en veel (Volvo-) plezier gehad. Een groot deel van onze belevenissen en de schoonheid van Scandinavië zijn met geen pen te beschrijven.
Een lang gekoesterde wens, die dit jaar in vervulling is gegaan.
Drie weken lang trokken we, voor het eerst zonder de kids, via de route als aangegeven op het bijgevoegde kaartje in onze Katterug rond.Uitsluitend via binnenwegen vanuit Aadorp in Twente, door Noord-Duitsland, over de Weser en Elbe, naar Kiel en daar op de boot naar Göteborg. Hier aangekomen uiteraard eerst naar het Volvomuseum. Beslist de moeite waard omdat daar op Volvogebied van oud, maar ook zeer nieuw van alles te zien valt.
Vervolgens door via de zg. "Inlandsvegen", noord-oost richting Varmland en Dalarna, met als uiteindelijke doel in Zweden, het Siljan meer bij de stad Mora. Hier een fantastisch vrije camping gevonden aan het meer in Siljansnas.
Van hieruit was het zo'n 30 km langs het meer rijden naar het plaatsje Rattvik, hetgeen een week lang in de ban was van de Classic Car Week (www.classiccarweek.com).
Ons liefst 2 dagen in Rattvik vergaapt aan de meest fantastische klassiekers die op dit jaarlijkse evenement waren afgekomen. Voor het eerst zelf van nabij vastgesteld dat het model van onze Katterug toch wel heel sterke overeenkomsten vertoont met de Amerikaanse styling van destijds. Na ook zelf de zg. "cruising range" diverse keren te hebben rondgereden, meer dan voldoende blinkend chroom te hebben gezien en met het V8-gedreun nog in de oren, verlieten we Siljan weer. Nu richting noord-west, op naar de Noorse grens.
Via Hamar en bovenlangs de grote hoogvlakte "Hardangervidda", van oost naar west Noorwegen doorkruist tot aan de Sognefjord bij Aurland. Hiermee waren we inmiddels in een totaal ander landschap terechtgekomen. Was Zweden eerst nog vrij vlak en later heuvelachtig. Intussen waren we in het ruige berglandschap van Fjord-Noorwegen beland.
Nu moest de B18 er vaak flink voor werken om via de smalle en steile weggetjes omhoog te komen. Nog maar niet te spreken over de 4 trommelremmetjes die daarna de handen vol hadden om het geheel, inclusief de kampeerspullen en overige bagage, weer veilig beneden te krijgen. Uiteraard waar mogelijk ook weer de uitdaging aangegaan om hoofdwegen (met de saaie tunnels) te mijden en via binnenwegen, zuidwaarts te keren.Nabij Hjelmeland een week lang gebivakkeerd op onze favoriete stek, bij boerderij "Fossane". Vandaar uit diverse dagtochten ondernomen o.a. naar Stavanger, maar vooral ook lopend de bergen in.
De terugtocht liep via de Nordsjovegen langs de Noorse zuid-west kust naar Kristiansand, hier de boot naar Hanstholm in Denemarken. Via de westkust van Denemarken, wederom Elbe-veer bij Gluckstadt, Weser-veer boven Bremen en uiteindelijk terug in Aadorp.In totaal 3865 km gereden in 3 weken, zonder enig probleem met een gemiddeld verbruik van 1 op 13,6. Komt nog bij, ongeveer 2 liter olie bijgevuld en ca. een halve liter koelwater. Onderweg talloze reacties gehad op onze Katterug waar we ook kwamen, zelfs in het land van herkomst. Ik heb het idee dat de nog rijdende exemplaren er behoorlijk zijn uitgestorven (je komt ze nauwelijks tegen) en dat juist daardoor de belangstelling voor de onze zo opmerkelijk was. Ik zit er niet ver naast met de stelling van, als we voor elke keer dat de auto onderweg op de foto gezet werd een euro hadden gekregen, de vakantie ons geen cent zou hebben gekost.
Ik weet, onze tocht verbleekt bij de prestatie van degenen die Bant to Beijing hebben gereden, maar ook wij hebben fantastische ervaringen opgedaan en veel (Volvo-) plezier gehad. Een groot deel van onze belevenissen en de schoonheid van Scandinavië zijn met geen pen te beschrijven.
Anja & Klaas Veneberg.
