Restauratie project Volvo Amazon uit 1966

Mijn naam is Gerko van den Brink en wil jullie meenemen in mijn avontuur om voor t eerst een auto te gaan restaureren.
Sinds vorig jaar juli een Volvo Amazon uit 1966 aangeschaft als toekomstig kadootje voor de vrouw en natuurlijk ook voor mijzelf.
Omdat ik nog nooit eerder in mijn leven een restauratie heb gedaan of uberhaubt aan auto's had gesleuteld ben ik toch van mening dat dit mij moet gaan lukken.
Dus eerst best wel wat ingelezen en natuurlijk de beurs in Rosmalen bezocht. Ondertussen een sleutelruimte van 9x9mtr en het nodige aan gereedschap en benodigdheden aangeschaft.
Het volledig strippen is achter de rug. Daarna de auto weggebracht naar Evers straalbedrijf uit Ederveen waar hij thermisch is ontlakt, gestraald en in de epoxy primer is gezet.
Dan komen alle plekken zichtbaar die aangepakt moeten worden. Dus ook hier het benodigde plaatwerk aangeschaft bij Bakkenes in Barneveld.
Ik sta nu in de startblokken om aan te vangen met het laswerk. De auto staat op draaispit zodat ik er makkelijk bij kan. Leeftijd 61 gaat wat meespelen in de soepelheid
Tips zijn altijd welkom want ik hoef het wiel niet opnieuw uit te vinden lijkt me.
Wordt vervolgd......

He Gerko, welkom,  mooie auto en ik wens je veel plezier!

Groeten, Hans 

Welkom en succes toegewenst .

vriendelijke groet, Niek de Boer

Heel veel plezier en succes gewenst met jouw Amazon project, over dat type auto is geloof ik een beste bult kennis aanwezig hier dus dat moet samen met jouw leergierigheid en enthousiasme vast goed komen!

Leuk om te volgen.

Daar gaan we dan.Eerst maar eens even wat detail foto's genomen van de aandachtspunten die gerestaureerd moeten worden. De foto's geven reeds de standaard punten aan die ik bij meerdere amazones als zwakke plek heb gezien.Vandaag begonnen met het bodemdeel aan de bestuurderskant.Gelijk maar even de vraag stellen hoe de binnenkant van de deuren te behandelen?En de vraag of ik Zinkprimer na het laswerk mag toepassen of dat ik een andere primer moet toepassen die beter past bij de latere toe te passen 2K lak?

Binnenkant deuren: Tsja, daar betreed je t domein van holle ruimte / flensnaden bescherming. Daar zijn diverse ‘geloofsstromingen’ binnen te onderkennen (uithardend versus niet uithardend en olie, wax of vet(tigheid) gebaseerd). Via zoekfunctie op dit forum kan je er t nodige over vinden, net als ook diverse (Duitstalige) lange(re) termijn onderzoeken. 

Primer: is afhankelijk van het latere coatingsysteem wat aangebracht gaat worden. Kortom: stem dit af met je spuiter. Grofweg heb je hier keuze uit 1 en 2 componenten producten; deze verdragen elkaar niet altijd even goed. Let op: vaak hoor je epoxy primer (dus 2K) maar ook daarin zit heel veel verschil in qua gebruikte anti corrosie pigmenten. 

Mijn overall tip: zorg ervoor dat alle (!) lassen / lasnaden volledig aansluitend en dus volledig uit metaal bestaan. Makkelijk hulpmiddel daarbij is felle lamp aan onderzijde van je (afgeslepen) lasnaad plaatsen en kijken of je iets van lichtschijnsel ziet. Zoja, dan daar nog lassen. Afdichten van de lasnaad met strijkkit of plamuur is - op langere termijn - een gegarandeerd ‘roest nest’ (onthechting / cracks door beweging in plaat en dan capillaire werking en/of hygroscopisch zijn van vulmiddel in plamuur).  

Succes ! Dit draadje ga ik volgen 

Beste Coen,

Dank je voor jouw feedback. Je benoemt precies datgene waar ik dus twijfels over had.  Ik ga wel even bij mijn verfspecialist langs A. J. Coatings in de Klomp om ervoor te zorgen dat er goede materialen door mij gebruikt gaan worden die op elkaar afgestemd zijn.
Tevens zal ik gaan zoeken wat voor materiaal men gebruikt voor in de dorpels en deuren.
Ook dat volledig aflassen is een puntje. Vanaf fabriek zie ik overal puntlassen zitten met ca 2 cm ruimte waardoor er kieren kunnen ontstaan. Toen werd er strijkkit toegepast. Dus ook hier moet ik nog even wat bedenken. 
We gaan nu eerst eea aan plaatwerk pasmaken en dan volgende week erin bakken . Nee hoor ik heb een hekel aan die dikke druppels die ik aantref door mijn voorgangers.
Wordt vervolgd......

Wat ik schreef over lasnaden heeft betrekking op de naden van nieuw ingelaste delen in bestaand plaatwerk. De naden tussen de diverse plaatdelen die gepuntlast zijn in de fabriek moet je, mijn inziens, verder niet aansluitend aflassen. Door t lassen verandert de structuur van t metaal met oa. verharding als gevolg. Door kloppen op nog warme las kan je dat wel deels eruit halen maar is zeer specialistisch werk. 

Hoe die overlap naden dan wel beschermen? 
Dat is afhankelijk in hoeverre je bij t metaal van de naad kan komen. Kan je er volledig bij - bijvoorbeeld omdat je heel reparatie deel erin zet- dan kan je beide naden beschermen. Hoe je eea. dan beschermt is weer afhankelijk van hoe je beide delen aan elkaar last. Wees er trouwens op voorbereid dat je - ondanks t stralen- nog roest kan aantreffen in deze naden. De straler kan immers niet in deze naad komen. 

puntlassen:
Bij puntlassen kan je de beide delen in doorlasbare lasprimer zetten. Op de plaats waar de puntlas komt zal deze bescherming wegbranden, maar dat is - vanwege de zeer gerichte en korte warmte inbreng- zeer plaatselijk. Door verdunde primer in de naad te laten lopen (evt. via injectienaald) kan je deze gehele naad incl. de puntlas nadien geheel beschermen. 

proplassen:
bij proplassen breng je veel langer (en dus meer) warmte in. Aangebrachte doorlasbare lasprimer zal dan ook over veel grotere plek verbranden en - nog ernstiger- loslaten. Dit laatste krijg je niet meer goed uit de naad en belemmert dan dus ook het overal aanbrengen van bovengenoemde verdunde primer. 
Mijn advies bij deze naden is (dan ook) om deze naden niet voor het lassen van een primer te voorzien maar van een (electrolytisch) aangebrachte zinklaag (dus geen zinkverf!!). Deze zinklaag moet je wel ter plaatse van de te maken proplas wegkrabben. Zink en lassen gaan niet goed samen (naast dat er giftige dampen vrijkomen en witte rook en neerslag zorgt dit voor vervuiling van de las met alle gevolgen van dien). Omdat er ook zink zal verbranden en verdampen (die witte rook)  rondom de proplas moet je de naad zoveel mogelijk schoonblazen met perslucht om deze vervuiling te verwijderen. Daarna kan je de naad en proplas beschermen met de verdunde primer uit de injectienaald. 

Beide manieren zijn, naar mijn mening, de beste manier om deze - uit t oogpunt van corrosie bestrijding - zeer lastige verbindingen te beschermen. Na deze basis bescherming moet je deze geprimerde verbinding afwerken met t passende coating / lak systeem waarmee je rest van auto beschermd. Omdat de naden altijd wat speling blijven houden, zijn immers geen doorlopende verbindingen, zal de coating/ laklaag kleine scheurtjes gaan vertonen. Via capillaire werking van die scheurtjes zal vocht aangetrokken worden wat vervolgens lastiger verdampt. Daarom wordt deze gelakte naad afgewerkt met een zo lang mogelijk flexibel blijvende kit welke vaak ook nog weer wordt afgewerkt met lak (cosmetische reden). Deze gelakte kitnaden kunnen vervolgens beschermd worden door bijv. stijf vet (zoals Mike Sander vet of px-11 / gurulan) of wax of niet uitdrogende olie-achtige afwerking (zoals FluidFilm). Dan kom je dus in de eerder genoemde discussie over afwerking van naden en holle delen. 

Zoals gezegd er zijn diverse manieren en iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur. Overleg met je spuiter kan uiteraard een andere aanpak opleveren. 
 

Dank voor je info Coen. Ik bemerk al in mijn enthousiasme dat ik niet teveel vooruit moet lopen omdat er eerst behoorlijk wat laswerk gedaan moet worden.
Ben nu begonnen met de bodemplaten voor en achter. Hier liep ik al tegen de standaard bevestiging aan vanuit fabriek (heel veel puntlassen op de kokerbalken) Dus veel uitgeboord om het plaatwerk te kunnen verwijderen.
Dan zie je de roest zitten en ga je ook weer overwegen om de dwarsbalkjes te vervangen. Blijkbaar is deze auto al eens eerder op diverse plekken gerestaureerd wat niet heel netjes is uitgevoerd.
Ook al zitten bepaalde delen straks volledig uit het zicht dan wil ik dit toch netjes strak weggeslepen hebben ipv dat geklodderde laswerk. Een ander zou zeggen niet teveel aan ergeren maar daar heb ik wat moeite mee.
Het is misschien dan de eerste keer voor mij maar wil het toch zo goed mogelijk uit voeren. Gelukkig heb ik een lasmaatje (pensionada) die met mij mee denkt en ook netjes wil werken