Het is een goede gewoonte van regio Oost om het verenigingsjaar eind december af te sluiten. Dan eens niet met een toerrit, maar met een combinatie van iets cultureels, en dat moet je ruim zien, en lekker samen eten. Deze keer beginnen we met een bezoek aan kasteel De Cannenburgh in Vaassen.
Het weer is voor eind december verrassend zacht, en we besluiten met onze klassieke Volvo te gaan. Dat is ook wel zo leuk, want in de uitnodiging staat dat we mogen parkeren op het voorplein van het kasteel. En inderdaad, als we aankomen staat er al een ruime halve cirkel van mooie klassieke Volvo's met op de achtergrond het decoratieve kasteel De Cannenburgh. Dat levert fraaie plaatjes op. Na wat rondlopen en bijpraten wordt het tijd om bij het koetshuis naar binnen te gaan. Daar is ons koffie met wat lekkers beloofd en daar is niets te veel aan gezegd want er worden schalen met heerlijk gebak rondgebracht. En zelfs is er speciaal glutenvrij gebak voor de paar mensen die dat nodig hebben. Heel zorgzaam!
Als we zo een tijdje in de sfeervolle en mooi versierde gelagkamer zitten, neemt Klaas Veneberg het woord en heet ons welkom. En vervolgens geeft hij het woord aan een vertegenwoordiger van "De Vrienden van de Gelderse Kastelen". Zij hebben een rondleiding voor ons verzorgd. We krijgen uitleg over het voorgestelde programma. Maar er is nu iets bijzonders aan de hand: geheel onverwacht is er een zanggroep in het kasteel aangekomen die daar liederen ten gehore gaat brengen. En aan ons de vraag of we daar ook van willen meegenieten. De rondleiding wordt dan wel wat ingekort, maar dat kan. Het is duidelijk dat de meerderheid van de aanwezigen dat zingen wel wil meemaken, dus dat wordt geregeld. Even later worden we uitgenodigd om mee te lopen naar de ingang van het kasteel.
We komen terecht in een soort centrale hal, een mooie ruimte helemaal volgehangen met schilderijen. En daar staat de zanggroep en er zijn ook rijen met stoelen neergezet. Als iedereen een plaats heeft gevonden begint het concert. Het is prachtig en heel knap tegelijk: de groep zingt klassieke kerstliederen geheel 'á capella' dat wil zeggen, zonder begeleiding. En die mis je helemaal niet, het koor vult dat helemaal zelf in. Geweldig om te horen.
Het is haast al weer te snel voorbij, maar dan begint onze rondleiding. We blijven nog even in de hal en krijgen verdere uitleg over het kasteel. Het is al oud, de eerste resten dateren van rond 1360, maar daarna is het vervallen tot een ruïne. Tot het wordt gekocht door Maarten van Rossum, een bekende man in Nederland, en hij laat halverwege 1500 het kasteel weer opbouwen. Maar dan is het nog niet zoals het nu is. Latere families bouwen er aan verder. Tot twee keer toe trouwt een van de kasteelheren met een vermogende dame en met behulp van haar geld wordt er dan weer een stuk bij het kasteel aangebouwd. Kijk, zo doe je dat dus. En van al die belangrijke mensen, en dus ook die rijke kasteelvrouwen, hangt er een schilderij. Heel veel hier in de hal, maar ook in de verdere ruimten. We lopen door de verschillende kamers, bewonderen de meubels en de schilderijen, genieten van de mooie kerstversieringen die ook in de oude stijl zijn aangebracht en laten ons verrassen door de mooi gedekte tafels. Je zou er zo bij willen aanschuiven om aan het kerstmaal te beginnen. De rondleiding eindigt onder in het kasteel. In de keldergewelven is de keuken. Handig, want je pompt zo het water uit de gracht. Of dat erg hygiënisch is valt te betwijfelen, maar daar deden ze vroeger minder moeilijk over. We lopen naar buiten door een andere deur dan waar we binnenkwamen en gaan nu over de grote brug van de slotgracht. Het is inmiddels donker en alles ziet er nu heel romantisch uit. Het kasteel feeëriek verlicht, een grote maan er boven, en er voor een schare mooie klassieke auto's. Wat wil je nog meer als kerstgevoel in deze donkere dagen!
Dan gaan we op weg naar restaurant De Sprengenhorst, ergens halfweg tussen Vaassen en Apeldoorn, een kwartiertje rijden. Als we daar aankomen komt de kerstsfeer ons al weer ruimschoots tegemoet: de hele oprijlaan is versierd met lichtjes, evenals de parkeerplaats. Het is wel even schrikken, want alles lijkt vol te staan, maar als we wat doorrijden zijn er nog meer parkeerveldjes en aan het eind is nog plek genoeg. Het blijkt een enorm groot restaurant te zijn, later zien we in een foldertje dat ze 450 mensen aan kunnen. Maar daar merk je weinig van: we gaan met zijn allen naar een zaal die voor het grootste gedeelte voor ons is. Er zijn aan de andere kant nog wel wat andere mensen maar alles is zo opgezet dat het heel huiselijk en intiem aanvoelt.
Als iedereen zit, krijgen we uitleg over de gang van zaken. Het blijkt een soort 'all-in' gebeuren, je kunt eten en drinken wat je wilt en zoveel als je wilt. Je moet alleen je eigen bestek houden, maar gebruikte borden worden meteen weggehaald en je kan overal schone borden pakken. Dan gaan we maar eens kijken in de ruimte waar al het eten is opgesteld. Allemachtig, dat is een overvloed! Je waant je in een soort luilekkerland, er is echt alles wat je lekker zou kunnen vinden. Een buffet met sushi 's, salades, chinees eten, gewoon Hollands eten met patat en allerlei gefrituurde dingen, soepen, nou ja noem het maar op en het is er. En dan kan je ook nog groenten en vlees laten wokken of grillen. Nu ontstaat dus wat ze een "luxe-probleem" of "keuze-stress" noemen, je weet gewoon niet waar je beginnen moet. Ik begin maar met de sushi 's, iets waar ik al vaak over gehoord had maar nog nooit geproefd. Het valt niet tegen maar is ook niet echt spannend. Dan door naar het Chinees buffet. En dan wat van de salades , en dan.... tja, zeg het maar. Iedere keer een klein beetje op een bord. En dan later weer wat gaan halen, zo werkt dat. En ondertussen lekker kletsen, wat drinken, weer wat halen, etc. En dan...oh, dat hadden we nog niet gezien, er is ook nog een aparte ruimte met alles om een toetje te maken. Van ijs tot pudding, van vruchtjes tot een chocoladefontein. Daar kan je een complete maaltijd van maken. Het wordt in ieder geval een heel luxe dessert op mijn bord.
En dan, tegen het eind, horen we ineens muziek: "lang zullen ze leven...." en er wordt een vaasje met brandende sterretjes op een tafel gezet. Wat blijkt, twee jonge leden hebben zojuist aan tafel verteld dat ze zich verloofd hebben. En dat heeft Klaas meteen opgepakt en even iets feestelijks geregeld. Nu weten alle aanwezige clubleden het, en het regent felicitaties. Wat heerlijk romantisch, zoiets!
En dan is het tijd om afscheid te nemen. We zijn ruim doorvoed, lekker rozig van al dat heerlijke eten en drinken en met een warm gevoel van binnen van de gezelligheid.
Een prachtfeest, deze jaarafsluiting. We zullen er nog vaak aan denken. Onze hartelijke dank aan Eddy en Agnes Slootman voor de perfecte organisatie.
