Woensdagavond 16 november 2016. Het regent, het is donker, en we zijn op weg naar Ruurlo voor de technische avond bij Harrie Arendsen. We dachten Ruurlo enigszins te kennen van vroeger en het wel te kunnen vinden. Niet dus, het is allemaal veranderd met nieuwe rondwegen, en we roepen de hulp in van onze TomTom. Dan zijn we er zo, een mooi nieuw gebouw op het industrieterrein. Het grote parkeerterrein staat vol met Volvo’s, vooral veel moderne, maar we zien ook wat klassieke Volvo’s. We lopen het moderne gebouw binnen en worden vriendelijk welkom geheten. Wat een mooie showroom, het blijkt dat het gebouw pas drie jaar oud is, en dat zie je! In de showroom natuurlijk vele nieuwe Volvo’s maar aan één kant staat een rij met klassieke(re) Volvo’s. Onder andere een opvallende ‘Cream Yellow’ 850R, een mooie rode V70R all wheel drive en een opvallend mooie 240. Later zal blijken waarom die klassiekers hier staan. Afgeleid door al dat moois zouden we bijna vergeten waar we voor komen, maar dan begroeten we onze medeleden en doen ons tegoed aan koffie en koek.
En dan worden we uitgenodigd om plaats te nemen op een rij stoelen midden in de showroom bij een projectiescherm. Aha, we krijgen een presentatie. Mis, geen presentatie die was helaas op het laatste moment niet beschikbaar, maar we worden wel hartelijk welkom geheten door Harrie Brouwer, aftersales manager voor de hele Harrie Arendsen groep. Na het welkom vertelt hij iets over de Harrie Arendsen groep: Harrie Arendsen begon met een dealerschap in 1968 in ’s Heerenberg en inmiddels zijn er vijf dealerbedrijven onder de naam Harrie Arendsen in de regio. En dan het verhaal achter die klassiekers in de showroom. Harrie Arendsen wil een Volvo klassieker centrum beginnen in deze vestiging in Ruurlo. En dat moet je ruim zien: onderhoud, verkoop, reparatie, onderdelen, kortom alles wat voor de klassieke Volvo’s van belang is. Ze beschikken nog over oudere monteurs die onze oudere klassiekers nog kennen. En die willen de jongere monteurs daarbij opleiden zodat de specifieke kennis van deze oudere typen bewaard blijft. En daarbij willen ze graag partner zijn van onze vereniging en willen van ons ook graag horen waar wij als klassieke Volvo rijders en als vereniging behoefte aan hebben. Op 1 januari moet het starten. Een geweldig initiatief, we zijn benieuwd hoe zich dat allemaal gaat ontwikkelen. De manier waarop Harrie daar over praat, en de klassiekers in de showroom geven ons daar alle vertrouwen in.En dan is het moment gekomen voor het technische gedeelte. We verlaten onze stoelen en scharen ons rond een tafel en een flip-over. Daar heeft Rene Ruiter een tekeningetje gemaakt. Het blijkt de vulhals van de benzinetank van een Amazon. Als er bij het tanken te veel kracht op die vulhals komt, dan heeft deze de neiging om te scheuren of los te komen bij de aansluiting aan de tank. En dan gaat het spul lekken. Het is eenvoudig te repareren, maar dan moet wel de tank er uit. Benzine aftappen, tank uitbouwen, en vooral ook het klepje met de tankzender demonteren. Dan kunnen de gassen er uit. En dan de tank omspoelen met water. Nu is het safe om de hals te solderen. Eerst het metaal brandschoon zien te krijgen, dat is essentieel. Dan insmeren met S39 en dan kun je solderen. Dat kan al met een klein vlammetje. Als alles weer goed vast zit, kun je de las controleren door de tankzender weer te monteren en druk op de vulhals te zetten, bijvoorbeeld met een aangepaste vuldop. Of met een hoeveelheid tape om de luchtslang heen. Wat zeepsop op de las, en als het goed is gebeurt er niks. Als er belletjes komen moet je opnieuw beginnen....
En dan wordt er een snelheidsmeter uit een Amazon op tafel gelegd. Rene laat zien hoe je deze voorzichtig uit elkaar kunt halen. Bijvoorbeeld om de grijze omhulling van de meters weer de juiste kleur te geven. Daar heeft een bedrijfje precies de juiste verf voor gemengd in een spuitbus. Vraag even aan Rene, waar dat te krijgen is. En je kunt ook de telwerken demonteren om de teller weer op nul te zetten, bijvoorbeeld na een restauratie. Het is wel een heel gepriegel met heel veel kleine schroefjes (haal een magnetisch bakje bij de Action!) en je moet er echt de tijd voor nemen.Een volgend item is een schakelaar voor de richtingaanwijzers. Als die oud wordt, dan blijft hij niet goed in de ‘aanwijsstand’ staan, maar gaat vanzelf weer naar het midden. Kan handig zijn, maar is natuurlijk niet de bedoeling. Als je de schakelaar er uit hebt kun je aan de achterkant zien dat er een klein trekveertje zit dat twee metalen plaatjes naar elkaar toe trekt. En tussen die plaatjes zit dan het uiteinde van de ‘stengel’. Als je de richtingaanwijzer aan zet, wordt dat uiteinde tegen zo’n plaatje aan gedrukt, dat dan de stengel moet vasthouden. Gewoon door de wrijving. Na verloop van tijd wordt dat plaatje wat afgerond waardoor de stengel er te makkelijk weer afglijdt. De oplossing is om die plaatjes weer voorzichtig recht te vijlen. Maak het trekveertje voorzichtig los en je kunt er bij met je vijltje.
En dan komt er weer iets op tafel. Dit keer een ruitenwisser mechanisme. Er zijn verschillende versies in omloop. Dit is er een waarbij de armpjes worden aangedreven via een soort tandwielkastje bij ieder armpje. Als je het open maakt zie je een tandkrans die zit aan de bewegende beugel, en een tandwieltje dat aan het asje van de ruitenwisser zit. Die tandkrans gaat dus heen en weer en drijft daarmee het asje aan. Bij ouderdom slijt vooral het tandwieltje en gaat daardoor slecht lopen of zelfs vast zitten. Door het tandwieltje een halve slag te draaien komt het ongebruikte deel tegen de tandkrans en is het probleem opgelost. Lekker invetten en weer monteren.
En dan even tussendoor: de afdeling ‘handige hulpjes’. Zelf gemaakte hulpjes, maar je moet wel kunnen lassen. Allereerst een speciale tang om de metalen buitenplaat van een deur te demonteren. Die zit helemaal omgekraald rond de deur. Rene gebruikt een nijptang waar een stukje opgelast is waardoor hij heel mooi de plaat open kan buigen. Misschien is het op een van de foto’s te zien. En dan een hulpstukje om een schakelaar uit het dashboard te krijgen. Die schakelaars hebben een kraag met twee sleufjes waarmee ze vastgezet worden. Je kunt een punttang met fijne of afgeslepen bekken gebruiken, maar handiger is een speciaal hulpmiddel: Rene nam een buis en laste daar aan het eind eerst een platte ring op. Vervolgens een halve ring die aan de einden is opgebogen zodat je nu een buis krijgt met aan het eind twee opstaande randjes. En die vallen precies in de sleufjes van de schakelaar.En dan komt er een bougie waar het binnenwerk is vervangen door een nippel voor een compressor. Die bougie draai je in de motor bij een cilinder waar je de zuiger op ‘ontsteken’ hebt staan. Een beetje druk, niet te veel want dan gaat de zuiger bewegen, en je kunt horen of een klep lekt en/of er lucht langs de zuigerveren weglekt.
Tenslotte nog een handig hulpstuk om kleine deukjes uit een sierlijst te halen. Bart laat een stuk kunststof zien waar hij precies de vorm van de sierlijst in heeft uitgefreesd. Een stuk elastiek aan één kant houdt de sierlijst vast als je die in de uitgefreesde sleuf legt. Je hebt dan een soort aambeeld waar je het deukje er heel voorzichtig in uit kunt tikken. Neem er de tijd voor, gebruik kunststof hulpstukjes om mee te tikken en zorg vooral dat de randen daarvan afgerond zijn, anders zie je daar weer afdrukken van. Hij demonstreert de werking en een klein deukje verdwijnt inderdaad. Bij rvs lijsten kan je het daarna weer prachtig polijsten. Al deze hulpstukjes zien er zo handig uit dat Marc meteen vraagt om een setje te maken voor de verzameling regio gereedschap.
En als laatste komt een benzine dop de tafel op. Bij een Amazon zit de tankontluchting in de dop. Bij een Amazon combi gebeurt dat met een apart slangetje aan de vulhals. De dop zit daar helemaal dicht, want de tank ligt daar anders en bij een dop met ontluchting loopt er benzine uit de dop in een scherpe bocht. Een combi heeft een speciaal vormgegeven dop die moeilijk te krijgen is. Sommige mensen nemen dan een gewone dop van een Amazon met als gevolg de benzine lekkage. Dit is simpel op te lossen. Je kunt de dop aan de onderkant losschroeven. Als je dan de ring er af haalt, zie je aan de zijkant van het binnenwerk twee kleine gaatjes, aan iedere kant één. Tik vervolgens een klein spijkertje in ieder gaatje zodat ze dicht zitten. De dop weer in elkaar zetten en je hebt een lekvrije dop voor je combi.
En dan hebben we alle tips en trucs gehoord. Genoeg om over na te praten bij een hapje en een drankje. Maar eerst bedankt Marc de sprekers voor hun uitleg en de mensen van Harrie Arendsen voor de geweldige gastvrijheid. En ieder krijgt een kruikje met een “Apeldoorns slokje” een kruidenjenever “voor alle winterse ongemakken”.
En alsof dat alles nog niet genoeg is, mogen we ook nog in de werkplaats gaan kijken, want “we hebben geen geheimen voor jullie” aldus Harrie Brouwer.
Dan gaan we toch echt weg, met een ‘goodie bag’ met vooral “veel Harrie Arendsen”. Een geweldige avond.
